Papież przyjął w Pałacu Apostolskim na Watykanie premiera Binjamina Netanjahu. Szef izraelskiego rządu spotkał się następnie z watykańskim sekretarzem stanu Pietro Parolinem, któremu towarzyszył prał. Antoine Camilleri.
Ten maltański ksiądz jest podsekretarzem ds. relacji Stolicy Apostolskiej z państwami w watykańskim Sekretariacie Stanu, co odpowiada funkcji wiceministra spraw zagranicznych. Z tego tytułu stoi na czele delegacji watykańskiej do Stałej Dwustronnej Komisji Roboczej między Stolicą Apostolską a Izraelem.
Jak czytamy w watykańskim komunikacie ze spotkań premiera Netanjahu z Ojcem Świętym i w Sekretariacie Stanu, „podczas serdecznych rozmów zajęto się złożoną sytuacją polityczną i społeczną na Bliskim Wschodzie”. Miały one „szczególne odniesienie do wznowienia negocjacji między Izraelczykami i Palestyńczykami”. Wyrażono pragnienie, by „jak najprędzej można było osiągnąć sprawiedliwe i trwałe rozwiązanie, w poszanowaniu praw obu stron”.
Mówiono też o planowanej papieskiej pielgrzymce do Ziemi Świętej. Ponadto „zajęto się niektórymi kwestiami dotyczącymi relacji między władzami państwowymi a lokalnymi wspólnotami katolickimi, jak też między państwem Izrael a Stolicą Apostolską”. Wyrażono przy tym życzenie rychłego zawarcia od dawna już przygotowywanego porozumienia między nimi w kwestiach własnościowych i podatkowych Kościoła katolickiego w Ziemi Świętej.
Jak informują agencje prasowe, Franciszek rozmawiał prywatnie z szefem izraelskiego rządu 25 minut. Netanjahu ofiarował mu książkę swego ojca o hiszpańskiej inkwizycji. Według tego wybitnego żydowskiego historyka inkwizycja w XV wieku nie była wroga Żydom. Na zakończenie spotkania premier miał powiedzieć Papieżowi, że oczekuje go w Izraelu.
Kalendarium najważniejszych wydarzeń 2024 roku w Stolicy Apostolskiej i w Watykanie.
„Jesteśmy z was dumni, ponieważ pozostaliście tymi, kim jesteście: chrześcijanami z Jezusem” .
Ojciec Święty otworzy też Drzwi Święte w Bazylice Watykańskiej i rzymskim więzieniu Rebibbia.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).