Specjalne nabożeństwo z namaszczeniem dzieci olejem św. Feliksa odbyło się tradycyjnie 18 maja w kościołach kapucyńskich.
W tym dniu liturgia wspomina pierwszego świętego zakonu kapucyńskiego, który patronuje dzieciom i matkom oczekującym potomstwa.
- Po wezwaniu wstawiennictwa św. Feliksa prowadzimy dzieci do ołtarza ich patrona. Przy jego wizerunku opowiadamy historię jego życia. Później błogosławimy olej, którym są namaszczane dzieci, a na końcu udzielamy błogosławieństwa relikwiami św. Feliksa – tłumaczy br. Piotr Szaro OFMCap.
W krakowskim nabożeństwie uczestniczyli rodzice z dziećmi, którzy są stałymi bywalcami niedzielnych Eucharystii dla maluchów sprawowanych w kościele przy Loretańskiej o godz. 11.00. Bracia z gitarami śpiewali piosenki m.in. „Nie boję się, gdy ciemno jest”. Po zakończonym nabożeństwie kapucyni częstowali dzieci słodyczami.
Obrzęd odwołuje się do wydarzenia z XVI wieku. W czasie kwesty w Rzymie do Feliksa przyprowadzono chore dziecko. Namaścił jego czoło olejem z lampki płonącej przed tabernakulum. Dziecko wyzdrowiało.
Krakowscy kapucyni udzielają namaszczenia olejem św. Feliksa także w każdy czwartek po Mszy św. o godz. 17.30. – Celebrujemy Eucharystię dla Akademii Obrońców Życia. Po niej namaszczamy rodziców starających się o potomstwo i tych już w stanie błogosławionym – informuje br. Piotr.
Feliks Porri (1515-1587) z Cantalice we Włoszech był członkiem Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów. Przez czterdzieści lat spełniał obowiązki kwestarza w Rzymie. Swoją wdzięcznością za każdy datek zyskał nowe imię – „brat Deogratias”. Źródła biograficzne wspominają o jego ekstazach podczas Mszy św., darze bilokacji czy charyzmacie uzdrawiania, zwłaszcza dzieci.
Po jego śmierci, 18 maja 1587 roku, lud spontanicznie zaczął go czcić, z trumny wydobywał się olejek o właściwościach leczniczych. Wszczęto proces beatyfikacyjny zakończony wyniesieniem do chwały ołtarzy w 1625 roku i kanonizacją w 1712 roku. Feliks jest pierwszym świętym kapucynem. Jest patronem sióstr felicjanek, dzieci, kobiet w stanie błogosławionym oraz małżeństw bezpłodnych.
W kościołach ustawiane są choinki, ale nie ma szopek czy żłóbka.
To doroczna tradycja rzymskich oratoriów, zapoczątkowana przez św. Pawła VI w 1969 r.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).