Wróć do domu

To miało być jednorazowe, mocne uderzenie. Podczas ubiegłorocznej Misji Warszawy jezuicka wspólnota DOM pod patronatem Stowarzyszenia Polskiej Muzyki Chrześcijańskiej „MuzaDei” postanowiła zorganizować Back Home – koncert uwielbienia, jakiego jeszcze w stolicy nie było. W kościele św. Andrzeja Boboli przy ul. Rakowieckiej rozstawili scenę. Zorganizowali profesjonalne oświetlenie, nagłośnienie i zaprosili znanych, chrześcijańskich muzyków. Wszytko po to, by do Kościoła mogli wrócić ci, którzy się od niego oddalili. – Choć było to jednorazowe wydarzenie, pomysł organizowania nie koncertów, a wieczorów uwielbienia, nie dawał mi spokoju.

Podobną inicjatywę o nazwie Back Home Warsaw postanowiliśmy zorganizować już własnym sumptem – wyjaśnia Tomasz Pradela ze wspólnoty DOM. Nie rozkładają sceny i nie szykują widowiskowej oprawy, ale swoimi muzycznymi talentami wychwalają Boga. Spotkania z miesiąca na miesiąc przyciągają coraz więcej osób, a sama inicjatywa na stałe wpisała się w kalendarz stołecznych modlitw uwielbienia – regularnie odbywa się w każdą trzecią środę miesiąca, i to nie tylko w kościele przy Rakowieckiej. – Modlitwa miała miejsce w kościele przy Dominikańskiej i Miodowej – mówi Agnieszka Wójtowicz ze wspólnoty DOM. W ostatnim, piątym z kolei, można było uczestniczyć 16 stycznia w sanktuarium św. Andrzeja Boboli.

Dyryguje Duch Święty

W świątyni kończy się pierwszy i najważniejszy punkt programu – Eucharystia. Gasną światła, tylko snop promieni pada na pusty ołtarz. – Przyjdź Duchu Święty, pomóż po raz kolejny przemienić nasze serca – modli się Tomek Pradela, prowadzący wieczór uwielbienia. Wszyscy w napięciu czekają. Kiedy pojawia się Jezus, zapada cisza. Hostię widać z końca światyni – Duchu Święty, chcemy prosić Cię, byś otworzył nasze oczy. Pokaż nam, kim naprawdę jest Jezus – proszą. Każde uwielbienie ma także swoje Słowo. Tym razem wszyscy modlą się prologiem Ewangelii wg św. Jana. Towarzyszą jej nastrojowe dźwięki gitar, wiolonczeli, klarnetu, oboju, skrzypiec, klawiszy i bębna. Wszystko ze sobą współgra. Dla niektórych muzyczny profesjonalizm, ze szczyptą improwizacji, jest magnesem, przyciągającym na kolejne spotkania. – Mam wrażenie, że dyrygentem jest sam Duch Święty. W Warszawie codziennie odbywają się uwielbienia, ale dla mnie to jest najpiękniejsze. Tu czuję obecność Boga – wyjaśnia Stefan Czerniecki, który w Back Home Warsaw uczestniczy już po raz czwarty. Innym oprawa muzyczna przeszkadza w modlitwie. – Za dużo było instrumentów, nie mogłam się skupić. Pan Jezus wystawiony do adoracji w Najświętszym Sakramencie przyciągał moją uwagę – mówi jedna z uczestniczek, która na wieczorze uwielbienia była po raz pierwszy. – To specyficzny rodzaj modlitwy. Trzeba samemu przyjść i zobaczyć, na ile się w tym ktoś odnajduje – wyjaśnia Tomasz Pradela. Uwielbienie kończy się ok. 22.00, pieśnią chwalącą Boże Miłosierdzie. – Jestem pełna pokoju i wyciszenia. To było prawdziwe doświadczenie Jezusa jako przyjaciela. Nigdy nie byłam na tak długiej adoracji. Tu mogłam wsłuchać się w Jego głos – mówi Ilona Ziomek, która o uwielbieniu dowiedziała się z Facebooka.

Modlitwa za miasto

Byli też tacy, którzy powiedzieli wprost: „podczas tego wieczoru przemodliłam całe swoje życie”. I o to chodzi. Back Home to także duchowa rekultywacja Warszawy. – Dajemy przestrzeń mieszkańcom stolicy do spotkania z Bogiem: uwielbienie jest „najczystszą”, bo bezinteresowną formą modlitwy. Wśród wielu charyzmatów, nasza wspólnota rozeznała, żeby modlić się za miasto – wyjaśnia Agnieszka Wójtowicz. Organizatorzy nie ukrywają, że inicjatywa ciągle się rozwija. – W naszych działaniach staramy się wsłuchiwać w wolę Bożą. Moim marzeniem jest wyjście na zewnątrz, do tych, którzy zagubili się, żyjąc w Warszawie, którzy nie czują swojej godności dziecka Bożego. Gdzie indziej mają ją odnaleźć, jeśli nie w Kościele, który jest domem? – pyta Tomasz Pradela.

Następny wieczór Back Home Warsaw odbędzie się 20 lutego. Inicjatywa ma także swoją stronę na Facebooku.