Czy leci z nami pilot?

Przed tygodniem w Augustowie widziałem mnóstwo plakatów: „Jednodniowe spływy kajakowe”. Kiedyś wypływało się na tydzień, dwa. Dziś rozpędzone pokolenie chce mieć wszystko od razu. Na skróty.

– Chcę widzieć. Widzieć, co zrobiłem. Błyskawicznie – wyjaśnia ten mechanizm trapista o. Michał Zioło – A tymczasem w naszej nieużyteczności jest ogromna ufność wobec Pana Boga. Ja żyję z Tobą, Ty się mną posługujesz, widzę pewne efekty, ale tak naprawdę najgłębszego sensu tego, co robię, nie dostrzegam. Ty się tym zajmujesz, Ty rozdzielasz, Ty budujesz królestwo. Nie ja.

Mijając „jednodniowe” reklamy przypomniałem sobie znakomitą diagnozę Andrieja Kurajewa, profesora Moskiewskiej Akademii Teologicznej: – Dzisiaj w głowach ludzi, którzy po latach niewiary przychodzą do Cerkwi rodzą się od razu plany gigantycznych reform: to im się nie podoba, tamto chcieliby zmienić... Wyobraźcie sobie, że pierwszy raz lecicie samolotem. I od razu po starcie idziecie do kabiny pilota i mówicie mu: „Ten drążek trzeba trzymać tak, te guziki należy przycisnąć, ładniej też będzie wyglądać jak wyłączy się te wskaźniki”. Jakoś nikomu nie przychodzi do głowy dawać takie rady pilotowi, a wystarczy przekroczyć próg Cerkwi, a już ma się gotowe plany reform.

Jesteśmy niecierpliwi.

Rabini nauczali, że grzech Adama i Ewy polegał na tym, że od razu sięgnęli po owoc...