Do miłości, do prawdy

Pielgrzymka papieża do Libanu to najważniejsze wydarzenie ostatnich dni. Nie można jednak pominąć i tego, co zdarzyło się w sobotę w Warszawie. Mam na myśli pogrzeb prof. Józefa Szaniawskiego i protest przeciw wystąpieniu przedstawiciela prezydenta RP. Dodajmy: wystąpieniu, które miało ograniczyć się do przyznania zmarłemu pośmiertnie odznaczenia Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski. Części osób obecnych w katedrze warszawskiej nie powstrzymał fakt, że trwała liturgia pogrzebowa, nie pomogła nawet wyraźne przypomnienie proboszcza katedry, że znajdujemy się w miejscu świętym.

Wydarzenie przykre, słusznie nazwane przez publicystów profanacją. Zacytuję tylko red. Terlikowskiego: "Niestety nasilająca się walka polityczna sprawia, że powoli zatracamy zdolność zrozumienia, że chrześcijaństwo nie jest postawą partyjną, że świątynia i Eucharystia nie są miejscem do manifestacji i wieców partyjnych, i przekształcamy nawet rzeczy święte w profaniczne narzędzia prowadzenia polityki." Tym bardziej przykre, że wprawdzie biskupowi Jareckiemu mówić pozwolono, ale - jak się wydaje - jego słów nie przyjęto. Oklaski bardzo wyraźnie podzieliły Kościół zgromadzony na jednej Eucharystii, z założenia miejsce jedności.

Pozwolę sobie zatem przywołać słowa człowieka, który został przez protestujących przyjęty przychylnie: o. Tadeusza Rydzyka. "Victoria – zwycięstwo jest nam zadane. I to jest droga do świętości. Ciągle zwyciężać w zjednoczeniu z Chrystusem, z wszystkimi świętymi, z wszystkimi bohaterami. […] To jest nasza droga do świętości. Ciągle zwyciężać. Ciągle być zjednoczonym z Chrystusem. Pokonywać siebie i wspinać się na górę. […] Siostry i bracia, Polacy, rodacy! Dzisiaj przystąpiliśmy do Komunii Świętej, jesteśmy ochrzczeni, wyrośliśmy na Chrystusie. Uważajmy na siebie, żebyśmy prawdy poszukiwali w miłości, a miłości w prawdzie." W kolejnych zdaniach można było usłyszeć o marzeniu, byśmy rozmawiali ze sobą, bo przed nami wielkie zadania…

Nie bez powodu do słów o Victorii nawiązał bp Jarecki, przypominając na czym polega zwycięstwo Chrystusa i gdzie się dokonało. Nie w walce zbrojnej, której po Mesjaszu spodziewał się nawet Piotr, ale na krzyżu. Zwyciężać z Chrystusem to zwyciężać zło. Zwyciężać grzech. Dokładnie tak, jak powiedział o. Tadeusz: pokonywać siebie i wspinać się na górę, w zjednoczeniu z Chrystusem.

Jeszcze raz przywołam słowa z papieskiej pielgrzymki do Libanu. "Właśnie teraz trzeba świętować zwycięstwo miłości nad nienawiścią, przebaczenia nad zemstą, służby nad panowaniem, pokory nad pychą, jedności nad podziałami. […] Takie jest szaleństwo krzyża: by umieć przekształcać nasze cierpienia w wołanie miłości do Boga i miłosierdzie względem bliźniego. To również szaleństwo umiejętności przekształcania istot zaatakowanych i zranionych w swej wierze oraz ich tożsamości w naczynia gliniane, gotowe do wypełnienia obfitością Bożych darów, cenniejszych niż złoto."

Być zjednoczonym z Chrystusem to zwyciężać nienawiść miłością, zemstę przebaczeniem, podziały jednością. Bo tak jak nic nas nie może odłączyć od miłości Boga, żaden choćby największy, najobrzydliwszy grzech, tak nic nie jest w stanie podzielić mnie z moim bratem, jeśli ja na to w sobie nie pozwolę. Brat może odejść, jest wolny. Brat może ranić mnie i siebie nienawiścią. Jest wolny. Ale nie może mnie zmusić, bym nienawiścią odpowiedziała. Nie może mnie zmusić do zamknięcia się na niego, do odwrócenia się, do potwierdzenia podziału. Taki jest Bóg względem nas. Może to uczynić także z nami. Jeśli zechcemy Mu na to pozwolić.

I ostatnie słowa: incydent w katedrze wywołał słuszne oburzenie. Liturgia pogrzebowa nie jest miejscem demonstracji politycznych. Ale trzeba rozdzielać błąd od błądzącego. Ganiąc błąd trzeba widzieć obraz Chrystusa w błądzącym. Jeśli my się nie damy podzielić, nie będzie podziału. To nie jest wezwanie do tych, którzy dzielą. To jest wezwanie do wszystkich, którzy czują się dzieleni. By w Bogu szukali źródła jedności i nie odwracali się od braci.

TelewizjaTrwamPL Uroczystości pogrzebowe śp. Józefa Szaniawskiego
Początek incydentu: 1:16. Następnie kolejne wystąpienia, wśród nich wypowiedź o. Tadeusza Rydzyka (1:24) aż do zakończenia wypowiedzi bp. Piotra Jareckiego - 1:51