Wiadomo już czym będą się zajmować uczestnicy najbliższego Synodu Biskupów poświęconego nowej ewangelizacji. Dziś opublikowano Instrumentum laboris – dokument, który będzie stanowił podstawę do synodalnej debaty.
Doprecyzowano w nim pojęcie nowej ewangelizacji. Jak czytamy w n. 86., dotyczy ona w pierwszym rzędzie świata zachodniego, który odpadł od wiary. Nowa ewangelizacja nie może się ograniczyć jedynie do uaktualnienia niektórych praktyk duszpasterskich, lecz przeciwnie wymaga dogłębnego zrozumienia przyczyn, które sprawiły, że chrześcijański Zachód znalazł się w takiej sytuacji. Ma przywrócić Kościołom o pradawnej historii nową jakość wiary, a ludziom Zachodu pomóc wyjść z „wewnętrznej pustyni”, by znów odważyli się postawić pytanie o Boga – czytamy w watykańskim dokumencie.
Instrumentum laboris zaznacza jednak, że w takim geograficznym ograniczeniu tego problemu nie chodzi o wyłączność, lecz o przykład. Traktuje ono Zachód bardziej jako przykład niż jako jedyny cel wszelkiej nowej ewangelizacji. W rzeczywistości bowiem – jak zauważa abp Nikola Eterović, sekretarz generalny Synodu – nowej ewangelizacji potrzebuje dziś cały Kościół.
„Kościół jako całość, otwierając się na Ducha Świętego, musi ożywić swe zwyczajne duszpasterstwo. Nowa ewangelizacja skierowana jest w szczególności do tych, którzy zostali ochrzczeni, lecz nie dość zewangelizowani, czyli do tych, którzy oddalili się od Kościoła. Nowa ewangelizacja ma dotrzeć właśnie do nich, by odkryli na nowo aktualność Ewangelii, piękno Jezusa Chrystusa. To z kolei przyczyni się do nowego dynamizmu misyjnego nie tylko w odniesieniu do dalekich krajów misyjnych, ale również naszych krajów zachodnich, ponieważ na skutek globalizacji i migracji również pośród nas jest wielu niechrześcijan. Mają oni prawo poznać Jezusa Chrystusa i Jego zbawcze słowo, a my mamy obowiązek głosić im Dobrą Nowinę, pokazywać, że bycie chrześcijaninem przemienia nasze życie, daje nam nadzieję i radość, którą chcemy dzielić z naszymi braćmi” – powiedział abp Eterović.
Instrumentum laboris to dokument bardzo obszerny. Jest on owocem ogólnokościelnych konsultacji. W sposób syntetyczny ujmuje opinie, uwagi i propozycje nadesłane do Watykanu przez różne Kościoły lokalne, zakony, ruchy, a także poszczególnych wiernych. W tym sensie stanowi swoisty raport o stanie współczesnego Kościoła. Jest w nim mowa o tym, co osłabia misyjny dynamizm czy powoduje dezorientację wśród wiernych, skutkującą odchodzeniem od wiary. Szczegółowo omówiono zmieniający się kontekst kulturowy i społeczny. W kolejnych rozdziałach przedstawiono też aktualny stan duszpasterstwa. Wskazano na potrzebę wypracowania nowych metod ewangelizacji, ale też powrotu do dawnych, zbyt pochopnie zarzuconych, jak na przykład misje ludowe.
Pełny tekst po polsku znajdziesz TUTAJ
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).