Bohaterscy księża z Titanica

Podczas gdy niemal na wszystkich kanałach telewizyjnych emitowane są filmy fabularne lub dokumentalne dotyczące katastrofy, media katolickie przypominają, że pośród ofiar było trzech katolickich kapłanów. Wszyscy trzej zrezygnowali z miejsc oferowanych im w szalupach ratunkowych, aby służyć posługą duchową tym, którzy pozostali na statku.

Po tragedii w 1912 r. czasopismo „America” opublikowało raport naocznych świadków wydarzenia. Wynika z niego, że wszyscy trzej księża do końca świadczyli kapłańską posługę, a obecni tam katolicy usilnie zabiegali o pomoc duchową. „Odmawiano różaniec, księża bez końca udzielali absolucji generalnej” – twierdzili świadkowie.

Zaledwie na kilka godzin przed tragicznym zderzeniem rzekomo niezatapialnego statku z górą lodową dwaj spośród księży odprawili Mszę św. W kazaniu jeden z nich mówił o tym, że człowiek potrzebuje „duchowej szalupy” oferowanej przez Jezusa, aby przejść bezpiecznie przez niebezpieczeństwa świata.

Księża podróżowali „Titanikiem” z różnych powodów. Benedyktyn, o. Josef Peruschitz, wyjechał z Bawarii, aby objąć stanowisko dyrektora szkoły średniej w Minnesocie. Litwin, ks. Juozas Montvila został zmuszony do wyjazdu przez rząd rosyjski, a ks. Thomas Byles, konwertyta z anglikanizmu, podróżował z Anglii na ślub swojego brata w Ameryce.

W katastrofie statku „Titanic” w nocy z 14 na 15 kwietnia 1912 r. zginęło 1517 osób.