Pieśń do nadziei

Być może bluźnierstwo
nie jest tak odległe od mojego chrztu,
byłem jak łotr, który przeklinając, również się modlił,
jawnie urągając miłości Ojca,
by wyzwać Go na wojnę
z ziemią i z jej Golgotą,
na której skupia się tyle nędzy.
On wkrótce musiał zamilknąć.

Kiedy przeżyłem swoje konanie
– gdyż to byłem ja i ja byłem nim –
już wiedziałem, że człowiek jest przesłaniem
na moment przejścia.
Jesteś przy umierającym,
na skraju łez przypominasz sobie,
kim był, co robił,
i te wszystkie zwykłe gesty,
które na zawsze utracą swój wdzięk.
A on widzi to, co trwa,
oczekuje od ciebie tylko długiego spojrzenia,
twojego serca, które zgodnie przyjmie godzinę.
Nie szukaj tego, co obumiera,
wspomnienia zostaw na później.
Życie przeżyje wszystkie swoje dary.
„Umiem już tylko ciebie kochać,
pozwólmy, by miłość strawiła wszystko”.