Kościół w Polsce otrzymuje ze strony państwa znacznie mniejszą pomoc niż w przeciętnym kraju europejskim. W wielu krajach państwo wypłaca duchownym wynagrodzenia, w innych fiskus ściąga podatki na rzecz Kościołów. U nas Kościół utrzymuje się głównie z dobrowolnych ofiar, które gdzie indziej stanowią zazwyczaj margines jego budżetu.
Grecja
Kościół prawosławny w Grecji ma status „religii dominującej”, w związku z czym większość jego kosztów funkcjonowania pokrywa państwo. Państwo opłaca wynagrodzenia biskupów, księży pracujących w parafiach, diakonów i osób świeckich zatrudnianych przez ten Kościół.
Inne Kościoły pozostają na własnym utrzymaniu.
Duchowni prawosławni służący jako kapelani w armii i policji maja stopnie oficerskie i otrzymują stosowne wynagrodzenie. Duchowni mogą też być zatrudnieni w sektorze publicznym, zazwyczaj jako nauczyciele i otrzymują za to wynagrodzenie.
Zarówno Kościół prawosławny jak i inne Kościoły i wyznania cieszą się licznymi ulgami podatkowymi, np. od nieruchomości oraz ich wynajmu oraz od wszelkich darowizn i spadków.
Nauczanie religii we wszelkich typach szkól ma charakter obowiązkowy. Nauczyciele religii mają status urzędników państwowych za co otrzymują wynagrodzenie.
Hiszpania
Kościół katolicki jest jedynym Kościołem w Hiszpanii otrzymującym korzystającym z pośrednictwa państwowego systemu podatkowego. Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych mogą zadeklarować 0,5 % ich podatku na rzecz Kościoła. Przeznaczenie części podatku n a Kościół ma charakter dobrowolny.
Istnieje wiele ulg podatkowych, które dotyczą wszystkich związków wyznaniowych, w tym gmin żydowskich oraz Islamskiego Związku Wyznaniowego. Jeśli chodzi o przepisy podatkowe Kościoły traktowane są na równi z organizacjami społecznymi „non profit”. Wyłączone są z wszelkich form opodatkowania pod warunkiem, że ich dochody przeznaczane są na działania statutowe. Od opodatkowania zwolniona jest także sprzedaż dewocjonaliów oraz wydawnictw religijnych.
Posługa religijna – na koszt państwa – zapewniona jest w siłach zbrojnych, więzieniach i szpitalach.
Szkoły wyznaniowe finansowane są ze środków publicznych. Uniwersytety Katolickie zarządzane przez Konferencję Episkopatu, Opus Dei oraz jezuitów są także finansowane przez państwo.
W szkołach publicznych zajęcia z religii mają charakter fakultatywny i opłacane są z budżetu ministerstwa edukacji.
Irlandia
Pomoc państwa Kościołom polega głównie na finansowaniu bardzo rozwiniętej sieci szkolnictwa wyznaniowego. Obejmuje ona niemal 90 % szkół. Większość z nich w Irlandii prowadzona jest przez katolickie zgromadzenia zakonne. Wszystkie te szkoły korzystają z finansowania państwowego, obejmującego koszty administracji, budynków i wynagrodzenia nauczycieli. Jeśli chodzi o budowę nowych budynków szkolnych, państwo finansuje je w 80 proc.
W siłach zbrojnych oraz więzieniach kapelani wynagradzani są ze środków publicznych.
Kościół korzysta również z licznych zwolnień podatkowych: w przypadku darowizn i spadków oraz podatków od nieruchomości wykorzystywanych na cele sakralne.
Niemcy
Najistotniejszym źródłem utrzymania Kościołów, katolickiego i ewangelickiego oraz wspólnoty żydowskiej jest podatek kościelny. Jego stawka waha się między 8 a 9 % zobowiązania podatkowego danej osoby. Podatek jest pobierany przez państwowego fiskusa. Za tę usługę Kościoły płacą państwu prowizję 3 – 5 proc. Jedyną możliwością niepłacenia podatku kościelnego jest wystąpienie z Kościoła.
Uzyskiwany w ten sposób dochód Kościoła katolickiego oraz ewangelickiego wynosi ok. 8 miliardów euro rocznie. 5, 1 mld euro dla Kościoła katolickiego w 2008 r.
Instytucje społeczne prowadzone przez Kościoły uzyskują dodatkowe finansowanie ze strony gmin, landów bądź państwa. Z publicznych funduszy finansowana jest większość są szpitali prowadzonych przez Kościoły.
Kościoły korzystają także z szeregu zwolnień podatkowych. Podatek kościelny i darowizny na cele charytatywne mogą być odliczone od podatku dochodowego.
Piotr Sikora o odzyskaniu tożsamości, którą Kościół przez wieki stracił.