Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego | Od najstarszego do najnowszego »
Wyszukujesz w serwisie kosciol.wiara.pl
wyszukaj we wszystkich serwisach wiara.pl » | wybierz inny serwis »
Gdy do Aleksandry Cebuli, doradczyni życia rodzinnego, przychodzą narzeczeni, którzy już ze sobą mieszkają, stara się ich zrozumieć, ale też daje im solidną dawkę inspiracji, by zobaczyli siebie oczami Boga i poznali Jego pomysł na małżeństwo.
Jak dalece ufać kierownikowi duchowemu? Czy przełożonego należy słuchać w każdej sytuacji? W dwugłosie jezuicko-dominikańskim próbowali na te pytania odpowiadać ojcowie Paweł Dudzik SJ i Janusz Pyda OP.
Gdy rozpoczynała posługę w Amazonii, biskup zapytał, na jak długo przyjechała. „Co znaczy: na jak długo? Na zawsze, czyli na całe życie” – odpowiedziała nieco zaskoczona. Biskup chyba nie uwierzył. Dziś krakowianka Dominika Szkatuła, świecka misjonarka, świętuje 40-lecie swojej pracy w Peru.
Madagaskar kojarzy się głównie z pięknymi plażami albo z amerykańskim filmem animowanym dla dzieci i dorosłych. Mało kto wie, że ludzie umierają tam z głodu lub z braku opieki lekarskiej.
Gdy trzeba ulepić setki pierogów albo zagrać w teatrze czy po prostu wziąć do rąk różaniec, to chętni znajdą się od razu. Bowiem u górali następuje pełna mobilizacja, i to najszybsza w Polsce!
Tempo prac przy kościele po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. było zadziwiająco szybkie. W efekcie górale cieszą się swoją świątynią już od 100 lat, bo jej budowa trwała tylko 36 miesięcy.
Jeżeli wierzymy, że Bóg bierze nasze zranienia na siebie, to zwracając się do tego źródła, otrzymujemy przebaczenie, uzdrowienie, pociechę i umocnienie.
Jak przetrwać noc Kościoła? Na to pytanie w swojej najnowszej publikacji odpowiedzi szuka o. Maciej Biskup OP.
– Pomoc materialna jest potrzebna, bo sprawia, że kobiety nie muszą się martwić tym wycinkiem rzeczywistości, ale to nie rozwiązuje problemów. Chodzi głównie o długofalową, cierpliwą pracę z emocjami i odwracanie złych schematów – mówi Magdalena Laryś, szefowa Fundacji Bezcenni.
Zaczęło się od dwóch baraków w ogrodzie kapucynów. Dziś Dzieło Pomocy św. Ojca Pio to dwa budynki w centrum Krakowa, gospodarstwo, mieszkania wspierane, grono pracowników, wolontariuszy i tysiące darczyńców.
Jeszcze jako kleryk założył oratorium dla młodzieży i kolegium dla biednych chłopców. Jak to zrobił nie zaniedbując studiów, pozostanie tajemnicą.