Toskania: legalizacja śmierci na życzenie to pójście na łatwiznę

Trzeba powrócić do fundamentalnej zasady obrony życia od poczęcia do naturalnej śmierci – podkreśla kard. Augusto Paolo Lojudice po tym, jak Toskania na szczeblu regionalnym zalegalizowała wspomagane samobójstwo. Arcybiskup Sieny ostrzega, że dla Włoch oznacza to zejście w bezdenną przepaść.

Chcesz umrzeć? My ci w tym pomożemy

Kard. Lojudice, który jest przewodniczącym regionalnej konferencji episkopatu, zarzuca Radzie Regionu Toskanii, że wybrała najłatwiejszą odpowiedź na problem ludzkiego cierpienia: skoro zdecydowałeś się umrzeć, to my ci w tym pomożemy.

Nie wszystko, co legalne, jest dobre

Tymczasem, jak potwierdzają to również środowiska medyczne, prawdziwa odpowiedź na cierpienie to rozwój terapii paliatywnych oraz opieka i towarzyszenie – mówi kard. Lojudice. Politycy zasłaniają się dobrymi intencjami, że chcą ukrócić potajemną eutanazję, tak jak niegdyś chciano ukrócić potajemną aborcję. Dlatego postanowili zalegalizować zabijanie, nie pytając jednak, czy jest to obiektywnie słuszne. „Na świecie podejmowane są próby legalizacji nawet bardzo poważnych przestępstw: odnoszę się na przykład do niektórych kampanii na rzecz dekryminalizacji pedofilii” – powiedział sieneński arcybiskup.

Apel do środowisk medycznych

Rozmawiając z Radiem Watykańskim, kard. Lojudice wyraził przekonanie, że chrześcijaństwo nadal jest prawdziwym kręgosłupem włoskiego społeczeństwa. Zaapelował do wszystkich pracowników służby zdrowia, kapelanów i wolontariuszy w szpitalach i hospicjach, aby się nie poddawali, lecz nadal byli świadkami nadziei i życia.

Od redakcji Wiara.pl

Przykład wielu krajów, w których zalegalizowano eutanazję wskazuje, że prowadzi to zaniedbywania opieki nad chorym terminalnie (niekoniecznie przez konkretne osoby, ale chodzi też o system), a z czasem do decydowania za chorych...  Zresztą nie jest trudne doprowadzenie człowieka do wyrażenia pragnienia śmierci. Gdyby nie leczyć nijak zwykłego, trywialnego bólu zęba wielu myślałoby, że tak nie da się żyć, że lepiej umrzeć...

Andrzej Macura

z czasem