Zaskoczeni?

Czasem wydaje się, że zaprząta i uwiera nas nie samo życie, a jakaś jego otoczka: niezliczone zastępy kurtek i butów przedpokoju, to że pranie urasta do wydarzenia logistycznego roku, odśnieżanie podjazdu i samochodu, czekanie, opóźnienie, przeoczenie, kolosalne konsekwencje zwykłej nieuwagi… Zdawać by się mogło, że nieustannie przekopujemy się przez codzienność do istoty życia, do sedna przez tysiące spraw. Tylko czy aby na pewno?

Tekstów na temat pochwały codzienności znajdziemy przecież wiele. Różnych Węgrzyniaków o tym, co najważniejsze, Strzelczykowe ćwiczenia i szóste zmysły, Grzywocze i blogi siostry Młynarz… Powinniśmy być przyzwyczajeni i przyuczeni. Gotowi do radości i odkryć, bez załamywania rąk i rozdzierania szat. A jednak. Jednak jakoś łatwiej się śmiać po fakcie niż w trakcie…

Co nam przeszkadza? Zima – która jakoś nigdy się nie kończy. Marudzenie wokół, które nigdy się nie kończy. Współpracownicy, którzy zawsze… Władze, które zazwyczaj… Bliscy, którzy tak często… My sami.

Bo kiedy ta wajcha przeskoczy u nas? Mówimy tak czasem: że silnik zaskoczył, że dziecko w końcu zaskoczyło, ucząc się czytać. Zaskoczyć, czyli wpaść we właściwe miejsce i zaczną prawidłowo działać. Kiedy to się w końcu w nami stanie? Narzędzia są, wspomagacze również, tryb właściwy nastawiony… Mamy cierpliwie czekać? Dostrzec w mozole budowanie katedry? Niby jak?!

Jest taki świetny tekst biblijny trafiający w sedno naszego patrzenia na świat. W sedno tej koniecznej (?) rozwagi, która nie spodziewa się dobra, a kłopotów. Kontekst: opowieść o Naamanie, trędowatym wodzu wojsk aramejskich, który postanawia udać się w dalekie strony, szukając ratunku. Wiezie list od króla Aramu, w którym władca nakazuje wyleczyć swojego protegowanego. Król Izraela czyta go i rozdziera szaty, podejrzewając w tym piśmie drugie dno: „Tylko dobrze zastanówcie się i rozważcie, czy on nie szuka zaczepki ze mną?”. Wiemy jednak jak ta historia się kończy…

*

Może nie trzeba nam czekać, zabiegać, prosić: to wydarza się i tak. Boża obecność, dobro, łaska, sens – są. Niezależnie od naszej wiedzy czy gotowości. Całego zgiełku wokół.