W krainie cierpliwości

Tradycja nakazuje, aby każdy Jubileusz był ogłaszany wraz z publikacją okolicznościowej bulli papieskiej. Jest to dokument urzędowy, na ogół pisany po łacinie, z pieczęcią papieża, której kształt nadaje nazwę samemu dokumentowi. Na początku pieczęć była wykonywana zwykle z ołowiu i przedstawiała podobiznę Świętych Piotra i Pawła, założycieli Kościoła w Rzymie, oraz imię papieża na odwrocie. Następnie metalową pieczęć zastąpiono pieczęcią atramentową, ale nadal używano jej metalowej wersji do oznaczania ważniejszych dokumentów. Każda bulla jest identyfikowana za pomocą słów, które ją rozpoczynają. Zatem bulla ogłaszająca Jubileusz, wskazująca daty rozpoczęcia i zakończenia Roku Świętego, wydawana jest zwykle w roku poprzedzającym, zbiegającym się z uroczystością Wniebowstąpienia. Z okazji Jubileuszu 2025 bulla papieska została opublikowana 9 maja 2024.

Wracając do cierpliwości, dzień Pański to okazja do zatrzymania się, zastanowienia, ale również do spotkań, które budują i umacniają międzyludzkie relacje. A takie spotkania stają się powoli luksusem coraz bardziej poszukiwanym. „Nawykliśmy już – zauważa Franciszek – by chcieć wszystkiego i natychmiast, w świecie, w którym pośpiech stał się czymś stałym. Nie mamy już czasu na spotkania, a często nawet w rodzinach trudno jest być razem i spokojnie porozmawiać. Cierpliwość została wygnana przez pośpiech, wyrządzając ludziom wielką krzywdę. Niecierpliwość, nerwowość, czasem nieuzasadniona przemoc biorą górę, rodząc niezadowolenie i zamknięcie” (Snc 4). Standardem między ludźmi stają się zatem spotkania w świecie wirtualnym, które potęgują stopniowe izolowanie się i zanikanie międzyludzkich kontaktów.

Narzekanie, które stało się od wielu lat elementem należącym do „dobrego tonu” – bo wszyscy narzekają – staje się jak wirus, który osłabia zwłaszcza organizm rodzinny. Ważna w kontekście zniecierpliwionego i znerwicowanego świata staje się zatem myśl papieża Franciszka, który zauważa: „Odkrycie cierpliwości na nowo jest bardzo dobre dla nas samych i dla innych. Św. Paweł często odwołuje się do cierpliwości, aby podkreślić znaczenie wytrwałości i zaufania do tego, co Bóg nam obiecał, ale przede wszystkim świadczy o tym, że Bóg jest cierpliwy wobec nas, On jest „Bogiem, który daje cierpliwość i pociechę” (Rz 15,5). Cierpliwość, będąca również owocem Ducha Świętego, podtrzymuje nadzieję i umacnia ją jako cnotę i sposób życia” (Snc 4).