Rodzina Świętego Szarbela. „Być mnichami w sercu świata”

Problem pokolenia żądającego znaku polega na tym, że gdybyśmy nasz dodatek do „Gościa” nazwali „Cud Eucharystii” niewiele osób, by po niego sięgnęło. „Cuda Eucharystyczne” sprzedają się jak świeże bułeczki. To również opowieść o pewnym brodatym mnichu, kompletnie nieznanym przed dwoma dekadami nad Wisłą („Charbel? „To nowa marka perfum?”), który dziś bije rekordy popularności. Ze względu na cuda. Nic zresztą dziwnego, jego statystyka jest imponująca: ponad sześć tysięcy zweryfikowanych uzdrowień w ciągu 60 lat od śmierci pustelnika, ciało, które od ponad stu lat nie ulega rozkładowi, litry olejku, który wierni wcierają w chore miejsca, i miliony pielgrzymów szturmujących w ciągu roku klasztor w Annaya.