We wspólnotach kontemplacyjnych bije serce Kościoła

Wierzę w Ciebie, Boże żywy, w Trójcy jedyny, prawdziwy. Wierzę w coś objawił, Boże, Twe słowo mylić nie może”. To paradoks, że jedna z najwcześniej poznawanych przez nas – katolików – formuł, powtarzana w modlitwie jak wierszyk, rymowanka jak wiele innych odmawianych we wczesnym dzieciństwie, jest jednocześnie streszczeniem najgłębszych tajemnic naszej wiary. Wypowiadając te słowa, wyrażamy wiarę, twierdzimy, że Bóg jest żywy, jeden, jedyny, w trzech Osobach. Że udzielił nam ze swego objawienia. Że Jego słowa zawsze są prawdziwe, bo On mylić się nie może. To poważne wyznanie, które poważnie potraktowane staje się wyzwaniem. Jeśli mówisz do Kogoś, kto nie może się pomylić, odnalazłeś prawdę i sposób na życie.