Dalej jest koniec świata

Po tej wizycie Rada Europy uznała Camino za szlak o szczególnym znaczeniu dla kultury i kontynentu. Zaapelowała też o odtwarzanie i utrzymywanie dawnych szlaków pątniczych, którymi w szczytowym okresie popularności (XIV wiek) wędrowało co roku ponad milion osób. W 1987 roku Droga Świętego Jakuba została uznana za pierwszy Europejski Szlak Kulturowy, a w 1993 roku trafiła na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Jan Paweł II kolejny raz odwiedził Santiago de Compostela w 1989 roku. Odprawił wówczas mszę świętą zamykającą IV Światowy Dzień Młodzieży. Prawie 800 tys. osób uczestniczyło wtedy w spotkaniu z Ojcem świętym. Jan Paweł II tłumaczył, że chce przy grobie Apostoła głosić dobrą nowinę o Chrystusie, który jest „Drogą i Prawdą i Życiem”. W miejscu wiecznego spoczynku świętego Jakuba modlił się: „Znowu jestem tutaj, u twojego grobu; przychodzę dziś jako pielgrzym na drogach świata, ażeby uczcić twą pamięć i prosić cię o opiekę. (...) Patronie pielgrzymów, stań na czele tej pielgrzymki młodych chrześcijan. I jak niegdyś ludy podążały ku tobie, ty dzisiaj wyjdź z nami na spotkanie wszystkich ludów. Wraz z tobą, święty Jakubie, apostole i pielgrzymie, chcemy obwieścić narodom Europy i świata, że Chrystus jest – dzisiaj i zawsze – Drogą, Prawdą i Życiem”.

Rok łaski

6 listopada przy grobie Apostoła stanie kolejny papież. Przybywa tu w kolejnym Roku Świętym. Ogłasza się go we wszystkich latach, w których święto św. Jakuba Apostoła (25 lipca) przypada w niedzielę. Kolejny taki rok wypadnie dopiero za 11 lat (2021). W tych latach pielgrzymi przybywający do Santiago de Compostela zyskują szczególne łaski i odpusty. Benedykt XVI na rozpoczęcie Roku Świętego skierował napisał specjalny list, który przesłał na ręce abp Juliana Barrio Barrio. „Ten uroczysty akt otwiera specjalny czas łaski, przebaczenia, i – jak mówi tradycja – czas „wielkiego odpuszczenia”. Dla wierzących jest to szczególna okazja do zastanowienia się nad swoim powołaniem do życia w świętości, do „zanurzenia się” w Słowie Bożym, które oświeca i pobudza do odpowiedzi” – pisał papież w swoim liście. Zwrócił uwagę, że szlak do Composteli obsiany jest „wieloma dowodami gorącej wiary, pokuty, gościnności, a także pamiątkami kultury i sztuki, które to w sposób wyrazisty mówią nam o duchowych korzeniach Starego Kontynentu”. Być może już 6 listopada Benedykt po raz kolejny upomni się o powrót do tych korzeni. Zachęci do wstąpienia na drogę chrześcijańskiego życia, która tak, jak wędrówka do grobu świętego Jakuba, oczyści, przemieni grzesznika. „Podczas Drogi można oddawać się kontemplacji nowych horyzontów, refleksji, które skłaniają człowieka do zrewidowania ciasnoty własnej egzystencji, ale też niezmiernej wielkości, jaką posiada on wewnątrz i na zewnątrz siebie. W ten sposób Droga przygotowuje go do pójścia za autentycznym pragnieniem swego serca. Pielgrzym, otwarty na transcendencję oraz na to, co niespodziewane, pozwala, aby Słowo Boże pouczało go, a w ten sposób oczyszcza swoją wiarę z przywiązań i nieuzasadnionych lęków”. Papieskie słowa adresowane do tych, którzy na własnych nogach przebyli setki kilometrów, pewnie nabierają szczególnego wymiaru. Jednak mogą też być świetnym drogowskazem dla chrześcijan przemierzających najróżniejsze drogi tego świata. Papież chce ich wspierać wśród tych właśnie ścieżek.