Podwójne wydanie "Gościa" na święta. Bądźmy razem!

Numer ten ukazał się bez dodatków diecezjalnych, których drukowanie jest obecnie niemożliwe. Pojawił się też świąteczny numer "Małego Gościa Niedzielnego".

Oba wydania – "Gościa" i "Małego Gościa" – dostarczane są również do parafii – z zachowaniem jak najsurowszych zasad bezpieczeństwa. Księży bardzo prosimy o wyłożenie tych najnowszych numerów w kościele, aby umożliwić zakup osobom przychodzącym do świątyni na indywidualną modlitwę.

Gorąco polecamy też opcję – zdobądź "Gościa" bez wychodzenia z domu. Podobnie jak w minionym tygodniu proponujemy skorzystanie z kilku wariantów. Sprawdźcie tutaj.

Gość Niedzielny Gość Niedzielny 15-16/2020

"Lekarstwem na strach i przygnębienie, antidotum na smutek jest zaufanie Bogu. W Jego ręku są nasze losy. Cokolwiek by się stało, nie zapomnij o tym, drogi Czytelniku »Gościa  Niedzielnego«. Naszą posługą, pracą, obowiązkiem, jako redakcji, jest z każdym kolejnym numerem tę właśnie prawdę głosić i przypominać" – zwraca uwagę ks. Adam Pawlaszczyk w tekście wstępnym do nowego numeru.

"Czy czasy są trudne? – pisze dalej redaktor naczelny GN. – Są, nawet bardzo. Czy wiemy, co będzie dalej? Bynajmniej. Wiele scenariuszy jest możliwych, łącznie z tymi, które wydają się wytworami chorych wyobrażeń. Ale czy w sytuacji zaskoczenia, jakim stała się pandemia ogólnoświatowa, zwłaszcza w czasach globalizacji, można reagować wyłącznie racjonalnie? Jakkolwiek by jednak było, pragniemy trwać jako redakcja w realizacji tego, co od stu prawie lat jest naszym zadaniem: przychodzić do ludzkich domów ze słowem krzepiącym. Ksiądz August Hlond 9 września 1923 roku w pierwszym numerze napisał tak: »Idź w swą drogę, 'Gościu Niedzielny'. W imię Boże wstępuj w progi. Wnieś wszędzie światło, ciepło i pokój Chrystusowy«".

Idziemy więc i wstępujemy w Twoje progi, drogi Czytelniku, kolejny raz ze światłem, ciepłem i Chrystusowym pokojem. A że z ludźmi tak już jest, że potrzebują siebie nawzajem, prosimy: i Ty nie zapominaj o "Gościu", który w najbliższych miesiącach, trudnych i wymagających, potrzebował będziojej pamięci i troski. Od dawna jej doświadczamy, zaco dziękujey. Bądźmy razem. Nie tylko w dniach smutków, lecz zawsze – zwłaszcza wtedy, gdy radość pokonuje ból i staje się paschalną radością.