„W całym towarzyszeniu i rozeznawaniu uwaga powinna być skupiona na więzi młodego człowieka z Osobą Jezusa” – mówił abp Wojciech Polak do wychowawców seminaryjnych, uczestniczących w dniach 3-5 marca w kolejnej sesji formacyjnej w Krakowie.
Prymas Polski przewodniczył Mszy św. na zakończenie drugiego dnia trzydniowej sesji odbywającej się w krakowskim Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów. Spotkaniu towarzyszyło pytanie „Jak towarzyszyć w formacji seminaryjnej dzisiaj?”, na które odpowiadając, abp Polak wielokrotnie odwoływał się do nowego Ratio institutionis sacerdotalis pro Polonia, które w sposób wyraźny wskazuje na potrzebę budowania i umacniania więzi zarówno formowanych, jak i formatorów z Chrystusem.
„Dojrzewanie osoby powołanej do prezbiteratu oznacza najpierw codzienne trwanie w osobowej i intymnej więzi z Chrystusem w eklezjalnej wspólnocie (…) budowanie osobowej więzi seminarzysty z Jezusem Chrystusem przez poznawanie Go, podążanie za Nim, przyjmowanie Jego stylu myślenia i wartościowania, wchodzenie w tajemnice i dynamikę królestwa Bożego oraz stawianie się misjonarzem Ewangelii. Jeśli więc jako wychowawcy sami jako pierwsi zrozumiemy tę zasadniczą perspektywę, jeśli ją pojmiemy i zaakceptujemy, jeśli wejdziemy w nią sami bez lęku i obaw oraz ją po prostu przyjmiemy, wówczas zdolni będziemy rozeznawać, w jaki sposób towarzyszyć dziś w formacji seminaryjnej” – zaznaczył metropolita gnieźnieński.
„Nowy dokument o formacji w Polsce – kontynuował prymas – przypomina nam, że formatorzy seminaryjni powołani są do postępowania drogą wiary, czyli do ciągłego otwierania się na działanie Boga w życiu osobistym i wspólnotowym. Wskazując przy tym, pośród szeregu innych aspektów, na posiadanie pewnego wyczucia i zmysłu pedagogicznego, a także na samą znajomość – jak czytamy w Ratio – intencji, celów i treści projektu formacyjnego, by móc wiernie go realizować, podkreśla się jednak, jako zasadnicze i zobowiązujące, że formator ma być człowiekiem modlitwy, nauczycielem z silnym zmysłem wiary, głębokim życiem duchowym, wyczuciem duszpasterskim i wykształceniem, czyli człowiekiem zdolnym do zaoferowania formacji integralnej” – wskazał abp Polak podsumowując, że towarzyszenie w formacji seminaryjnej jest owocem osobistego trwania wychowawców w miłości Chrystusa i zarazem ich miłości do tych, którym towarzyszą.
W trzydniowym spotkaniu wzięło udział blisko siedemdziesięciu rektorów, ojców duchownych i wychowawców seminaryjnych z całej Polski. Konferencje głosili o. Amedeo Cencini FdCC i ks. Krzysztof Wons SDS. Wśród prowadzących spotkania byli także: bp Damian Bryl z archidiecezji poznańskiej, ks. Tomasz Trzaskawka z archidiecezji gnieźnieńskiej oraz Wojciech Mleczko CR i Piotr Recki SchP.
Nad sprawami duchowymi nie mamy pełnej kontroli i należy być ostrożnym.
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Symbole tego spotkania – krzyż i ikona Maryi – zostaną przekazane koreańskiej młodzieży.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.