O ewangelizacji, odnowie Kościoła i słuchaniu Ducha Świętego z ks. Peterem Hockenem rozmawia ks. Tomasz Jaklewicz - wywiad przeprowadzono podczas weekendu dla młodych w domu spotkań Katolickiego Stowarzyszenia „En Christo” w Lanckoronie.
Ksiądz od lat zajmuje się ruchami zielonoświątkowymi. Czego można się od nich nauczyć?
– Akcentowania roli Ducha Świętego. Możemy nauczyć się docenienia tego, co nazywamy charyzmatami, a co oni nazywają po prostu darami Ducha Świętego, jak proroctwo czy uzdrawianie. Kościoły katolickie i starsze Kościoły protestanckie są pod silnym wpływem racjonalizmu, przeciwstawiają się wszystkiemu, co nadprzyrodzone. Zielonoświątkowcy natomiast akcentują nadprzyrodzoność, oczekują od Boga, że będzie działał. Odkrywają pewien intuicyjny wymiar duchowości. Zielonoświątkowcy mówią, że liderzy i cała wspólnota szukają prowadzenia przez Ducha Świętego w zgromadzeniu. Łatwo jest krytykować te ruchy, ale trzeba zobaczyć, że odwołują się do tego, co jest częścią biblijnego objawienia, a co zostało jakoś zaniedbane w tradycji katolickiej. Ponadto cechuje ich wielki zapał misyjny. Chciałbym tutaj wspomnieć o tym, że ks. Franciszek Blachnicki, twórca oaz, miał podobne intuicje. On zobaczył, że oni wiedzą, jak ewangelizować, jak prowadzić do nawrócenia. Dlatego zaprosił ludzi z różnych organizacji, aby tu, w Polsce, uczyli ludzi ewangelizowania.
Ale i wtedy, i dzisiaj pojawia się obawa, że ludzie zaczną odchodzić od Kościoła katolickiego do wspólnot zielonoświątkowych.
– To jest rzeczywisty problem. Lekarstwem nie jest odseparowanie się od innych. Bo to byłoby odrzucenie autentycznego daru. Współpraca z innymi wyznaniami wymaga pewnej dojrzałości ludzi, ich biblijnego zakorzenienia, rozumienia liturgii. Jeśli w parafii brakuje liturgii, która jest autentyczną celebracją przeżywaną przez całe zgromadzenie, to wtedy mogą powstać takie sytuacje. Potrzebna jest tu mądra strategia duszpasterska, która obejmuje całe życie Kościoła.
Tłumaczył: Andrzej Sionek
***
Ks. Peter Hocken – (ur. 1932), angielski teolog i historyk Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej i ruchu zielonoświątkowego. Ochrzczony jako anglikanin, przeszedł w wieku 22 lat do Kościoła katolickiego, wyświęcony na księdza, od 1971 zaangażowany w odnowę charyzmatyczną. Od 2002 mieszka w Wiedniu, jest współpracownikiem kard. Christiana Schönborna. Wydawnictwo Emmanuel wydało ostatnio jego książki: „Przecieranie nowych dróg”, „Wielki plan Boga”, „Kościół, który nadchodzi”.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Nad sprawami duchowymi nie mamy pełnej kontroli i należy być ostrożnym.
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Symbole tego spotkania – krzyż i ikona Maryi – zostaną przekazane koreańskiej młodzieży.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.