Najsłynniejsza ulica świata to nie przepięknie wybrukowana, oświetlona, szeroka i główna droga miejska. Ale wąska, zakurzona, pełna kramów, leżąca jakby na uboczu zwykła uliczka. Bo nie w urodzie bruku jej sława, lecz w niezwykłości stóp Osoby, która na niej odcisnęła swoje ślady!
2. Jezus bierze krzyż na swoje ramiona
Na zachód od Kaplicy Biczowania wznosi się niewielka budowla, zbudowana na planie kwadratu, czyli Kaplica Skazania na Śmierć. Oznaczenie drugiej stacji Drogi Krzyżowej znajduje się na jej ścianie. Ze względu na małą powierzchnię kaplicy i problemy z wejściem do niej, wielu rozważa tajemnicę Męki Jezusa po zewnętrznej stronie kościoła. Nawet liczne procesje tu nie wchodzą, by nie utrudniać nabożeństwa. Przystają tylko na moment a potem udają się bezpośrednio pod łuk Ecce Homo, by dalej podążać śladami Via Dolorosa.
3. Jezus upada pod krzyżem po raz pierwszy
Stacja trzecia znajduje się ok. 150 metrów od Lithostrotos, na skrzyżowaniu Via Dolorosa z ulicą poprzeczną, która biegnie do Bramy Damasceńskiej, w niewielkiej dolinie. W latach 1941-1946 dzięki ofiarom żołnierzy i uchodźców polskich odnowiono podniszczoną kaplicę i w jej wnętrzu umieszczono marmurową płaskorzeźbę Jezusa upadającego pod krzyżem, dłuta Tadeusza Zielińskiego. Nad wejściem przedstawiona jest Droga Krzyżowa Polaków. Jezus dźwiga potężny krzyż, który jest jednocześnie krzyżem idącego za Nim tłumu. W środkowej kopule widnieje Biały Orzeł, a na lewo od wejścia został przymocowany krzyż, który był niesiony przez Polaków podczas wielkopiątkowej Drogi Krzyżowej w 1941 r., prowadzonego przez biskupa K. Radońskiego. Opiekę nad trzecią stacja Drogi Krzyżowej sprawuje obecnie ormiańsko-katolicki wikariat patriarchalny. Jednak przez wszystkich nazywana jest stacja polską.
4. Jezus spotyka swoją Matkę
Stację położoną kilkadziesiąt metrów od trzeciej, wskazuje płaskorzeźba twarzy Maryi, umieszczona na murze domu między arabskimi kramami i sklepikami. Jej autorem jest także Tadeusz Zieliński. Ta mała kapliczka stacji czwartej zbudowana została (w roku 1957) także z ofiar Polaków za staraniem kapelana, księdza Stefana Pietruszki-Jabłonowskiego. Ołtarz z białego marmuru podpierają dwa orły, a rzeźba na frontonie przedstawia spotkanie Jezusa z Matką. Od wielu lat kaplica pozostaje zamknięta i nabożeństwo Drogi Krzyżowej jest sprawowane wyłącznie na zewnątrz. Obok tej stacji znajduje się rezydencja wikariusza generalnego patriarchatu Kościoła ormiańsko-katolickiego. Na jej terenie położony jest kościół NMP „Spamos” (po grecku znaczy to tyle co: pozdrowienie, spotkanie).
5. Szymon pomaga nieść krzyż Jezusowi
Około 50 metrów za stacją czwartą znajduje się niewielka kaplica, w której może zmieścić się zaledwie kilkanaście osób. Należy do franciszkanów. Jej obecność sygnalizuje łaciński napis: Simoni Cyranneo crux imponitur. Od tego miejsca droga stromo wznosi się w górę, aż do Golgoty, co namacalnie pokazuje, że Jezus potrzebował pomocy w niesieniu krzyża.. Często panuje tu spory ruch i gwar. Tędy bowiem, prócz pielgrzymów i turystów, przechodzi wielu Żydów zmierzających pod Ścianę Płaczu. Tuż obok zaś miejscowi kupcy na swoich straganach oferują kolorowy towar. Poszarpane, wypłowiałe, płócienne dachy, zawieszone nad wąską ulicą, dają półmrok całej okolicy. Wszystkiego zaś dopełnia arabska muzyka, hałaśliwe pojazdy i przekrzykiwanie się handlarzy.
6. Weronika ociera twarz Jezusowi
Kaplica, która zaznacza to miejsce, znajduje się około stu metrów od stacji piątej, a tę odległość trzeba pokonać, wstępując po niewysokich stopniach. Szymon pomógł, ponieważ został przymuszony, natomiast kobieta, której tradycja nadała imię Weronika, okazała spontaniczną pomoc, ocierając twarz Jezusa z potu, krwi i łez. Jej miłosierdzie zostało nagrodzone wizerunkiem, który odbił się na płótnie. Imię niewiasty pochodzi od słów: vera ikon, czyli "prawdziwy obraz". Dziś na tym miejscu znajduje się grekokatolicka kaplica, zbudowana w 1895 roku (odnowioną w 1953 roku), której wnętrze zdobią piękne mozaiki opisujące to spotkanie. Obok tłusty od potu, swądu smażonych placków, ryb i perfum znajduje się zaułek targowiska Khan al Zait. Tu przed dwoma tysiącami lat kończyło się miasto. Stąd Chrystus zobaczył Golgotę.
7. Jezus upada pod krzyżem po raz drugi
Dla słabnącego w wyniku utraty krwi po biczowaniu Jezusa stroma droga musiała być szczególnie uciążliwa. Stąd kolejny upadek. Dziś nie widać wzgórza u podnóża którego nastąpił ten upadek pod krzyżem. Dlatego miejsce to znaczy kaplica (należąca do franciszkanów). Znajduje się w niej kolumna o wysokości 7 metrów, zachowana z kolumnady tzw. cardo, wytyczonego przez cesarza Hadriana w II w. Tu, w czasach Jezusa, znajdowała się brama prowadząca poza miasto. Tradycja chrześcijańska związała drugi upadek z tą bramą, nazwaną Bramą Wyroku, gdyż to tu wywieszano ogłoszenia o skazaniach na śmierć. Dziś to jedno z najbardziej ruchliwych i głośnych miejsc na jerozolimskiej Via Dolorosa.
8. Jezus rozmawia z jerozolimskimi niewiastami
Trzeba skręcić w prawo od stacji siódmej, by po ok. 30 metrach dostrzec czarny, łaciński krzyż wyrzeźbiony na murze grecko-prawosławnego klasztoru św. Karalambosa. Wokół ramion krzyża znajdują się litery: IC XC NIKA, co znaczy: „Jezus Chrystus zwycięża”. Klasztor przecina trasę Drogi Krzyżowej, dlatego całą budowlę należy obejść ulicą, na której jest pełno straganów i sklepów. Kalwaria jest już bardzo blisko. W starożytności oddzielał ją mur miejski, natomiast od stuleci jest to rejon handlowy, obliczony na zainteresowanie i zakupy pielgrzymów i turystów. Przekupnie natarczywie zaczepiają przechodniów. To bardzo irytujące. Wielu trudno się tu skupić. Brakuje ciszy.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Poinformował o tym dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej, Matteo Bruni.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).