Słownik gwary pielgrzymkowej

Mycie - czynność polegająca na zobaczeniu zimnej wody.

Obiadówka - siostra, która wbrew przysłowiu, że z pustego i Salomon nie naleje, jest w stanie wykarmić kilkutysięczną głodną dziatwę.

Obstawianie końca - "karetka" (na ogół z lekarzem), która jedzie za ostatnią grupą.

Padalce - ci, którzy padli na trasie i nie chcą (lub nie mogą) iść dalej.

Patrol - samowolne oddalenie się z miejsca postoju w celach ściśle osobistych.

Pielgrzym błotny - gatunek środkowoeuropejski, odkryty w latach 1985-1986, cechą charakterystyczną jest taplanie się w każdej napotkanej kałuży.

Pielgrzymka - każdy pielgrzym płci żeńskiej.

Plebania - miejsce, gdzie księża zdejmują sutanny.

Poczta pielgrzymkowa - kartka bez koperty, znaczka i adresata, ale za to z informacją, o której wstajemy i kto zbiera śmieci.

Podciąganie ogona - zbieranie grupy do kupy.

Pomidorówka - największy smakołyk na trasie pielgrzymki.

Przewodnicy trasy (przewodasy) - chłopcy z antenką i mapą, którym się wydaje, że mogą poprowadzić pielgrzymkę, gdzie chcą; najczęściej używanym przez nich związkiem frazeologicznym jest: "Kuba, Kuba..."

Przewodnik pielgrzymki - Rektor - człowiek, który wie, co się dzieje na końcu pielgrzymki, będąc na jej czele; wie, co się dzieje na trasie, będąc na bazie; wie, jaka zupa będzie na obiad za trzy dni, a denerwuje się tylko drobiazgiem, czy pielgrzymka wejdzie o ósmej rano na Jasną Górę.

Rezerwa końca - trójka z GS, za którą jest już tylko pustka; jako rezerwa wykorzystywana czasem jako "zamek zająca" patrz: Zając).

Sanepid - służba pielgrzymkowa, która zajmuje się zbieraniem śmieci, a nie nadzorem sanitarno-epidemiologicznym.

Sekretariat - funkcja przypisana do komputera; - służba (jednoosobowa, niezależna), bez której Przewodnik Pielgrzymki zginąłby jeszcze w Warszawie.

Siostra - każdy pielgrzym płci żeńskiej, czyli jak kto woli - pielgrzymka.

Siostry kabelkowe - pielgrzymki bez sił, ciągnięte na kablach przez tubowych.

Spadochroniarz - Ksiądz Biskup odwiedzający grupę.

Tamoj - bliżej nieokreślony kierunek, w którym udała się pielgrzymka.

Telefonować - wykonywać czynności związane z patrolem (zobacz: Patrol).

Trasa katowicka - odwieczny dylemat: czy uda się przejść bez strat własnych?

Tubowy - pielgrzym niosący tubę lub osoba odpowiedzialna za wyznaczanie osób do noszenia tub.

Tuptanie - podstawowy krok pielgrzyma przy wejściu na asfalt z piaszczystej, leśnej drogi.

Ucho igielne - ciasna brama, przez którą z łatwością wchodzą na obiad szymanowskiego ogrodu głodni pielgrzymi, ale którą po obiedzie wyjść już nie mogą.

Woziwodza - osobisty kierowca Księdza przewodnika, czyli Mieciu.

Zając - wariant trasy dla wybranych grup - w zależności od zasług lepszy lub gorszy od trasy głównej.

Zakładamy skarpetki! - hasło oznajmujące, że za pięć minut kończy się odpoczynek.

Zamek - jedyni pielgrzymi, którym wolno być przed krzyżem.

Zapraszamy na pół czarnej - "lewa wolna" w odniesieniu do asfaltu.

Zdechlaki - ci, którym się wydaje, że dalej już iść nie mogą.

Znaczek - oznakowanie pielgrzyma służące do: - przekłuwania (wbrew zdrowemu rozsądkowi) bąbli; - przypominania pielgrzymowi, do której grupy się zapisał.