Po śmierci męża postanowiła oddać się wyłącznie zbawieniu własnej duszy.
Jolenta (Jolanta) urodziła się w 1244 r. w Ostrzyhomiu, jako córka węgierskiego króla Beli IV i Marii z cesarskiego rodu Laskarisów.
Jako kilkuletnia dziewczynka przybyła do Krakowa na dwór swej siostry św. Kingi, żony Bolesława Wstydliwego i tu wychowywała się. Z małżeństwa Jolenty z kaliskim księciem Bolesławem zrodziły się trzy córki. O Jolencie mówi się jako o wzorowej żonie i matce.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
Po śmierci męża w 1279 r. Jolenta postanowiła oddać się wyłącznie zbawieniu własnej duszy. Wraz z siostrą Kingą wstąpiła do klasztoru klarysek w Starym Sączu. Po śmierci Kingi przeniosła się w 1284 r. do klarysek w Gnieźnie i tam zmarła w opinii świętości w roku 1298.
Jej grób zasłynął wkrótce łaskami i cudami i stał się miejscem pielgrzymek. Beatyfikowana została przez Leona XII w roku 1827. Jest patronką archidiecezji gnieźnieńskiej oraz miasta Kalisza.
W ikonografii bł. Jolenta przedstawiana jest w habicie klaryski. Czasami klęczy obok św. Kingi.
Modlitwę poprowadzi archiprezbiter bazyliki Św. Piotra kardynał Mauro Gambetti.
Decyzję podjęli kardynałowie na pierwszej kongregacji generalnej po śmierci Franciszka.
O teologicznym i duchowym wymiarze śmierci, oraz symbolice odejścia papieża Franciszka.
Nie jest możliwe uznanie zaistniałego faktu za nieistniejący lub niemożliwy do potwierdzenia.