Post wielkopiątkowy różni się od tego, który praktykujemy w pozostałe piątki roku. I nie obowiązuje wszystkich.
Na terenie Polski, we wszystkie piątki roku (za wyjątkiem tych, gdy przypadają liturgiczne uroczystości) katolików od ukończenia 14 roku życia do śmierci obowiązuje wstrzemięźliwość od spożywania pokarmów mięsnych. Czym innym jest ścisły post, który praktykowany jest w Kościele w Polsce w dwa dni roku - w Środę Popielcową rozpoczynająca Wielki Post i w Wielki Piątek - dzień, w którym w liturgii przeżywamy tajemnice męki i śmierci Pana Jezusa. Post ten zakłada nie tylko wstrzemięźliwość od spożycia pokarmów mięsnych (od 14. roku życia), ale także tzw. post ilościowy - wierny może tego dnia spożyć jeden posiłek do syta. Zasada ta obowiązuje jednak tylko katolików od 18 do ukończenia 60 roku życia. O ogólnych zasadach postu czytamy m. in. w Kodeksie Prawa Kanonicznego.
Warto pamiętać, że celem postu nie jest odmawianie sobie jedzenia, ale pewien rodzaj ascezy, która ma nam pomóc - poprzez umartwienie - lepiej rozważyć tajemnice śmierci Pana Jezusa. Konkretne ograniczenia co do posiłków są jedynie narzędziem, nie celem samym w sobie.
Nad sprawami duchowymi nie mamy pełnej kontroli i należy być ostrożnym.
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Symbole tego spotkania – krzyż i ikona Maryi – zostaną przekazane koreańskiej młodzieży.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.