Od 40 lat Kościół katolicki wita kolejny rok 1 stycznia Światowym Dniem Pokoju - ogłaszane jest wówczas okolicznościowe orędzie, jakie z tej okazji przygotowuje wcześniej papież. Pomysłodawcą takiego Dnia był w 1967 r. papież Paweł VI.
Był to kolejny rok wielkich napięć międzynarodowych, spowodowanych głównie nasilającą się konfrontacją w Wietnamie, "wojną sześciodniową" między Izraelem a krajami arabskimi na Bliskim Wschodzie w czerwcu i utrzymującą się od lat zimną wojną między Wschodem a Zachodem. W tych okolicznościach Ojciec Święty zaproponował, aby cały świat powitał Nowy Rok jako dzień pokoju.
W ogłoszonym w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny - 8 grudnia 1967 roku orędziu do szefów państw i rządów, organizacji międzynarodowych, biskupów, duchowieństwa i wiernych oraz do wszystkich ludzi dobrej woli Paweł VI zaproponował, aby uczcili na całym świecie początek nowego roku kalendarzowego jako "Dzień Pokoju". "Pragnęlibyśmy, by na początku rachuby kalendarzowej, która mierzy i opisuje wędrówkę życia ludzkiego w czasie, obchody te powtarzały się co roku jako życzenie i obietnica, że pokój ze swą słuszną i dobroczynną równowagą będzie panował nad rozwojem nadchodzących dziejów" - napisał w swym przesłaniu papież.
Nie była to bynajmniej pierwsza inicjatywa pokojowa Kościoła katolickiego i papieży w dziejach. Z bardzo długiej listy tego rodzaju dokonań można wymienić np. ustanowienie w 1095 r. przez Urbana II (1088-99) tzw. Pokoju Bożego (Treuga Dei), mającego na celu powstrzymanie się ówczesnych władców i rycerstwa, choćby na kilka dni czy tygodni, od nieustannego wojowania. Papież żądał wówczas, aby nie walczyć w niektóre okresy roku kościelnego (np. w czasie Adwentu, Wielkiego Postu i Paschalnym) i niektóre dni tygodnia (od środy do poniedziałku). W naszych czasach bł. Jan XXIII ogłosił 11 kwietnia 1963 r. Encyklikę "Pacem in terris" - pierwszy oficjalny dokument papieski, skierowany do wszystkich ludzi dobrej woli, niezależnie od ich światopoglądu.
Chociaż inicjatywę Pawła VI poparło wielu polityków, działaczy społecznych, intelektualistów, nie mówiąc o hierarchii i wiernych Kościoła katolickiego, to jednak nie udało się nadać jej charakteru ponadreligjnego i pozostała ona przede wszystkim działaniem wewnątrzkościelnym. Inna sprawa, że od początku cieszyła się dużym zainteresowaniem i spotykała się zawsze z życzliwym przyjęciem na całym świecie.
Paweł VI przygotował i ogłosił 11 orędzi na Światowy Dzień Pokoju oraz zaproponował temat kolejnego Dnia (na rok 1979), ale nie zdążył już napisać okolicznościowego dokumentu. Inicjatywę tę podjął i rozwinął Jan Paweł II, który przygotował 27 orędzi na ten Dzień, w tym także do tematu, zgłoszonego przez swego poprzednika. Zazwyczaj hasło kolejnego Dnia Ojciec Święty ogłasza mniej więcej w połowie roku, a rozwijające je orędzie nosi datę 8 grudnia. Hasła na lata 2006 i 2007 zaproponował i odpowiednie dokumenty napisał Benedykt XVI.
Oto tematy kolejnych Dni:
1968 - O uroczystym obchodzeniu "Dnia Pokoju" (był to właściwie dokument programowy, a nie orędzie we właściwym znaczeniu; I Światowy Dzień Pokoju)
1969 - Obrona praw człowieka - drogą do pokoju (II)
1970 - Pojednanie wychowuje do pokoju (III)
1971 - Każdy człowiek jest moim bratem (IV)
1972 - Jeśli pragniesz pokoju, pracuj na rzecz sprawiedliwości (V)
1973 - Pokój jest możliwy (VI)
1974 - Pokój zależy również od ciebie (VII)
1975 - Pojednanie drogą do pokoju (VIII)
1976 - Prawdziwy oręż pokoju (IX)
1977 - Jeśli chcesz pokoju, broń życia (X)
1978 - Odrzucamy przemoc, popieramy pokój (XI)
1979 - Osiągniemy pokój, wychowując do pokoju (było to ostatnie hasło, przygotowane przez Pawła VI, orędzie napisał już Jan Paweł II) (XII)
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).