W matriksie gimbazy

Jak to się ma do katechezy w szkole?

I w Mikołowie, i na Giszowcu większa część oazy to byli moi uczniowie. Gdyby mnie nie było w szkole, na oazę by nie przyszli. Czyli dzięki katechezie mam szeroki dostęp do młodzieży. Druga rzecz, mimo że dostaje się mocno w tyłek, to jeśli się do nich wyjdzie pozytywnie, zasadniczo odzew jest. Jestem przekonany do katechezy w szkole. Nie mam złudzeń, że wiele ich nauczę, choć staram się robić z nimi konkretne tematy, nie puszczam im ciągle filmów, muszą robić notatki, czasem mają sprawdziany. Oczywiście wtedy marudzą. Dla mnie szkoła to jest miejsce ewangelizacji. Trudne, bo mam w klasie ludzi, którzy niekoniecznie są pozytywnie nastawieni, w dużej części nie wierzą, może z 10 proc. chodzi regularnie do kościoła. Ale są na religii, mogę z nimi rozmawiać, odpowiadać na ich pytania, przedstawiać Dobrą Nowinę, ewangelizować. Po prostu z nimi być i ich kochać. Dziś podkreśla się znaczenie nowej ewangelizacji. Ale czasem ewangelizacją nazywamy sytuację, gdy robimy jakiś event w parafii i przychodzą nań ludzie z grup parafialnych, oazowicze, ministranci itd. Tymczasem ewangelizacja dzieje się w szkole. Jest to strasznie trudne, niektórzy uważają, że niemożliwe. Tam trzeba przetrwać, całkiem dosłownie. Nie mogą ci kosza na głowę włożyć. To jest dla mnie miejsce potyczki, walki. Męskie wyzwanie.

Co dziś ma wpływ na młodzież? Media? Słabość rodziny? Moda?

Słabość rodziny na pewno. Rola mediów jest znikoma. Przepraszam, że takie rzeczy mówię do gazety. Dla nich bogiem jest YouTube, Facebook, Twitch, Snapchat itp.

No to jednak medium.

No tak, ale to nie jest, że tak powiem, oficjalny nadawca. Internet zmienił media. Sprawił, że każdy jest nie tylko odbiorcą, ale i nadawcą, można się samemu wylansować na gwiazdę. Kształtują ich ludzie, którzy robią jakieś śmieszne filmiki czy klipy, którzy grają w gry komputerowe i na bieżąco to streamują.

Co to znaczy „streamują”?

Udostępniają w czasie rzeczywistym swoją grę. Ludzie oglądają, jak inni grają w gry komputerowe. Godzinami! Są takie specjalne kanały, na których ogląda się w necie tych najlepszych graczy. Można z nimi czatować, posłuchać ich komentarzy. W świecie gimnazjum najlepsi gracze to gwiazdy.

Więcej użytkowników internetu korzysta dziś z urządzeń mobilnych niż ze stacjonarnych komputerów. Czy Kościół powinien gonić tę kolejną falę medialnej rewolucji?

W świecie internetu nas nie ma. Nawet jeśli jesteśmy, to jest to obecność znikoma. Ile ma wejść na swoje filmiki o. Szustak, katolicka gwiazda internetu? Maksymalnie 50 czy 60 tys., i to już musi być klip, który mu się udał. Poważni polscy youtuberzy mają filmy wyświetlane miliony razy. Nie mówiąc już o anglojęzycznych gwiazdach sieci. A my się cieszymy, bo mamy 50 tys. i Szustak jest bardzo znany. Skala jest nieporównywalna. Idę na lekcję do gimbazy i mówię, że synem Abrahama był Izaak, a oni mi mówią: „Izak”, znamy go, to najpopularniejszy komentator CS-a w Polsce.

Co to znaczy „komentator CS-a”?

Już tłumaczę. CS to skrót od angielskiego Counter Strike. To jest taka gra sieciowa w internecie, która polega na zwalczaniu się dwóch drużyn – terrorystów i antyterrorystów. To gra typu FPS, czyli first person shooter. Taka dobra strzelanka.

Był kiedyś w katowickim Spodku taki zlot widzów gier komputerowych.

Właśnie, tam też grali w CS-a. Tacy streamerzy jak np. Izak albo Pasha grają po parę godzin dziennie i opowiadają różne rzeczy. Widzisz jego buźkę, słuchasz jego komentarzy. Nastolatki oglądają to namiętnie. Żyją tym. Ja też czasem zagram w CS-a, mógłbym sobie założyć kanał, grać w koloratce i coś tam komentować. Ale wydaje mi się, że to nie jest forma, która nadaje się w jakikolwiek sposób do ewangelizacji.