Uroczystości w największym polskim sanktuarium św. Mikołaja

Sanktuarium odwiedzają liczne grupy pielgrzymkowe – przede wszystkim z najbliższego dekanatu skoczowskiego, ale i z innych zakątków diecezji bielsko-żywieckiej oraz archidiecezji katowickiej. Tradycyjnie 6 grudnia przed cudowną figurą św. Mikołaja, przy której wierni od lat wypraszają łaski zdrowia dla siebie i swoich bliskich, modlić się będą wierni z pobliskiego Chybia. Pielgrzymi ci licznie odwiedzają sanktuarium od ponad półwiecza.

Kustosz sanktuarium ks. Zbigniew Paprocki poinformował, że w tym roku z okazji święta patrona dzieci i ubogich Pierściec odwiedzą pielgrzymi z 33 parafii. Kazania odpustowe 11 grudnia głosić będzie ks. dr Przemysław Sawa, ewangelizator ze Szkoły Ewangelizacji Cyryl i Metody, misjonarz miłosierdzia.

Historia Pierśćca związała się z kultem figury św. Mikołaja. Pierwsza kaplica poświęcona św. Mikołajowi powstała prawdopodobnie w XIV wieku. W 1616 r. pożar strawił całą wieś. Z żywiołu uratowano jedynie figurę św. Mikołaja, co uznano za cudowny znak. W 1618 r. protestanci wybudowali nowy kościółek pw. św. Mikołaja, co jest ewenementem w historii reformacji na Śląsku Cieszyńskim, gdyż luteranie nie dedykują swych świątyń świętym.

W 1718 r. kościółek przeszedł z powrotem w ręce katolików. Wkrótce postanowiono wybudować nowy, większy kościół. Świątynia powstała w ciągu jednego roku. Poświęcona została w 1888 roku, a konsekrowana w 1889 r. przez biskupa cieszyńskiego Franciszka Śniegonia.

Relikwie świętego z Bari przywiózł do Pierśćca w 1964 r. bp Bolesław Kominek, wracający z obrad II Soboru Watykańskiego.

Pielgrzymi odwiedzający sanktuarium przywożą często ze sobą chusteczki i bieliznę osób chorych, którymi dotykają figury św. Mikołaja. W ten sposób proszą o wstawiennictwo świętego i modlą się o uzdrowienie bliskich.