Franciszek w Prato i Florencji

Przed udaniem się do katedry papież odwiedził słynne florenckie Baptysterium San Giovanni. Tam m.in. obejrzał swój ukochany obraz "Białe ukrzyżowanie" autorstwa Marca Chagalla. Dzieło z galerii Art Institute w Chicago zostało wypożyczone specjalnie dla Franciszka z wystawy w florenckiej Palazzo Strozzi pt. "Boska piękność: Pomiędzy Van Goghiem, Chagallem i Fontanem".

V Krajowy Kongresu Kościoła we Włoszech obraduje we Florencji w dniach 9-13 listopada z udziałem 2300 delegatów z całego kraju.

Florencja: Obiad z ubogimi

Po spotkaniu w katedrze papież udał się na spotkanie z chorymi w bazylice Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny. Następnie z grupą około 60 ubogich zjadł w południe obiad w stołówce diecezjalnej Caritas pod wezwaniem św. Franciszka. Byli wśród nich zarówno Włosi jak i osoby innej narodowości. Po przybyciu do jadłodajni Ojciec Święty otrzymał voucher na posiłek, który zjadł z plastikowego talerza, tak jak pozostałe osoby. W menu znalazła się toskańska zupa, purè i duszone mięso, owoce i kieliszek wina. Papieża i ubogich obsługiwał dyrektor florenckiej Caritas, która prowadzi ten ośrodek. Posiłek rozpoczął się modlitwą. Papież żartował, przyjmował drobne podarunki, pozował do zdjęcia i zachwalał florentyńska kuchnię. Tak jak wszyscy, zgodnie z regulaminem, wpisał się na listę obecności. Po obiedzie Franciszek zatrzymał się na chwilę odpoczynku w siedzibie florenckiego arcybiskupa.

Msza we Florencji: W Jezusie odkrywamy istotę humanizmu

W Jezusie Chrystusie odkrywamy istotę nowego humanizmu – przekonywał papież Franciszek w homilii podczas Mszy św. na stadionie miejskim im. Artemia Franchiego we Florencji. Był to ostatni publiczny punkt jego wizyty w stolicy Toskanii.

Pełny tekst papieskiej homilii

Ojciec Święty wskazał, że „Jezusa interesuje to, co ludzie myślą, nie po to aby im się przypodobać, ale aby można się było z nimi komunikować”. - Nie wiedząc, co ludzie myślą, uczeń izoluje się i zaczyna osądzać ludzi według swoich własnych myśli i przekonań. Utrzymywanie zdrowego kontaktu z rzeczywistością, z tym, czym ludzie żyją, z ich łzami i radościami to jedyny sposób, aby można było im pomóc, formować ich i komunikować się z nimi. To jedyny sposób, aby mówić do ludzkich serc, dotykając ich codziennego doświadczenia: pracy, rodziny, problemów zdrowotnych, ruchu drogowego, szkół, służby zdrowia... To jedyny sposób, aby otworzyć ich serca na Boga. Kiedy zechciał bowiem z nami rozmawiać, przyjął ludzkie ciało. Uczniowie Jezusa nigdy nie mogą zapominać, skąd zostali wybrani, to znaczy spośród ludzi, i nigdy nie powinni ulegać pokusie przyjęcia postaw obojętnych, tak jak gdyby to, co ludzie myślą i czym żyją ich nie dotyczyło i nie było dla nich ważne - tłumaczył papież.

Wskazał, że „Kościół, podobnie jak Jezus, żyje wśród ludzi i dla ludzi”. - Z tego powodu Kościół, w całej swojej historii, zawsze niósł w sobie to samo pytanie: Kim jest Jezus dla współczesnego człowieka? Także święty papież Leon Wielki, rodem z Toskanii, którego wspomnienie dziś obchodzimy, niósł w swoim sercu to pytanie, ten niepokój apostolski, aby każdy mógł poznać Jezusa, i to poznać Go takim jakim jest naprawdę, a nie Jego obraz zniekształcony przez filozofie i ideologie danego czasu. Dlatego musimy rozwijać osobistą wiarę w Niego - podkreślił Franciszek. Zaznaczył, że „tylko wtedy, gdy rozpoznamy Jezusa w Jego prawdzie, będziemy w stanie dostrzec prawdę naszej ludzkiej kondycji i będziemy mogli wnieść nasz wkład w pełną humanizację społeczeństwa”.

- Strzec i głosić prawdziwą wiarę w Jezusa Chrystusa to centrum naszej tożsamości chrześcijańskiej, abyśmy rozpoznając tajemnicę Syna Bożego, który stał się człowiekiem, mogli wniknąć w tajemnicę Boga i tajemnicę człowieka - zauważył Ojciec Święty.

Według niego radością ludzi wierzących w Chrystusa jest „podążanie pod prąd i przezwyciężenie bieżącej opinii, która dzisiaj, podobnie jak wtedy nie potrafi dostrzec w Jezusie nic więcej, niż proroka lub nauczyciela”. - Naszą radością jest rozpoznanie w Nim obecności Boga, Syna posłanego przez Ojca, który przyszedł, by stać się narzędziem zbawienia dla ludzkości - przypomniał Franciszek.

Dodał, że tak jak Szymon Piotr mamy rozpoznawać w obliczu Jezusa miłosierną miłość Boga. - Ta prawda wiary jest prawdą, która gorszy, ponieważ domaga się uwierzenia w Jezusa, który choć jest Bogiem, ogołocił samego siebie, uniżył się do stanu niewolnika, aż do śmierci na krzyżu, i dlatego Bóg uczynił Go Panem wszechświata. Jest to prawda, która wciąż jest zgorszeniem dla tych, którzy nie tolerują tajemnicy Boga odciśniętej na obliczu Chrystusa - stwierdził papież.

Tymczasem „komunia między tym, co Boskie i ludzkie, zrealizowana w pełni w Jezusie jest naszym celem, punktem dojścia ludzkiej historii zgodnie z planem Ojca. To szczęście spotkania między naszą słabością a Jego wielkością, między naszą małością a Jego miłosierdziem, które wypełni wszystkie nasze ograniczenia. Ale ten cel jest nie tylko horyzontem, który oświeca naszą drogę, ale i tym, co nas przyciąga swoją łagodną siłą; to coś, co zaczynamy już smakować i przeżywać tutaj na ziemi i budujemy ją dzień po dniu wszelkim dobrem, jakie rozsiewamy wokół siebie. Te właśnie ziarna przyczyniają się do tworzenia nowej, odnowionej ludzkości, gdzie nikt nie jest pozostawiony na marginesie lub odrzucony; gdzie ten kto służy jest największym, gdzie maluczcy i ubodzy są przyjmowani i otrzymują pomoc”.

Ojciec Święty zaznaczył, że „Bóg i człowiek nie są dwoma skrajnościami przeciwieństwa: szukają siebie od zawsze, ponieważ Bóg rozpoznaje w człowieku swój obraz, a człowiek rozpoznaje siebie tylko oglądając Boga”. - To jest prawdziwa mądrość, którą Księga Syracha oznacza jako charakterystyczną dla tych, którzy dołączają się do pójścia za Panem. Dostrzegamy tu mądrość św. Leona Wielkiego, będącą owocem zbiegania się różnych elementów: słowa, inteligencji, modlitwy, nauczania, pamięci. Ale św. Leon przypomina nam również, że nie może być żadnej prawdziwej mądrości, jeśli nie jest ona powiązana z Chrystusem i z służbą Kościołowi. Jest to droga, na której napotkamy ludzkość i możemy ją spotkać z duchem Miłosiernego Samarytanina. Nie przypadkiem humanizm, którego Florencja była świadkiem w jego najbardziej twórczych okresach, zawsze miał oblicze miłosierdzia. Niech to dziedzictwo zaowocuje nowym humanizmem dla tego miasta i dla całych Włoch - życzył papież.

Pod koniec Mszy głos zabrał kard. Giuseppe Betori. Podziękował Ojcu Świętemu za udział w trwającym we Florencji V Krajowym Kongresie Kościoła we Włoszech, co zebrani potwierdzili długimi oklaskami. Przypomniał patronów tego miasta: św. Zenobiusza i Antonina, a także wielkich florenckich świadków wiary z XX w. - kard. Elio Dalla Costę, ks. Giulio Facibeniego, burmistrza Giorgio La Pirę i ks. Lorenzo Milaniego. Zwracając się do Franciszka, arcybiskup Florencji zapewnił, że jej mieszkańcom bliska jest przywoływana przez papieża służba ludziom naszych czasów, a szczególnie ubogim. Jest to jeden z elementów humanizmu, na który składają się: poszukiwanie prawdy, wyrażanie piękna i miłosierna troska o bliźniego.

Przywołując apel św. Jana Pawła II, wygłoszony 29 lat temu we Florencji, o promowanie wszelkimi środkami prawdy o człowieku, kard. Betori zaznaczył, że „prawda ta jest nie tyle doktryną, którą należy głosić, ile służbą którą trzeba świadczyć z miłością”.

Przez końcowym błogosławieństwem papież podziękował za gorące przyjęcie we Florencji, a szczególnie dla więźniów, którzy zbudowali ołtarz, na którym była odprawiana Msza św. Tradycyjnie poprosił też wszystkich o modlitwę w swej intencji.

Ze stadionu Franciszek odjechał na stadion lekkoatletyczny im. Luigiego Ridolfiego, skąd po pożegnaniu przez władze miasta odleciał helikopterem do Watykanu.