Obrączki i krzyże

W zgromadzeniach zakonnych składa się dwa rodzaje ślubów: czasowe, obowiązujące przez określony okres (składane w pierwszym okresie pobytu w zgromadzeniu), oraz wieczyste, gdy osoba ślubuje żyć w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie do końca życia.

– Tradycją domu generalnego sióstr służek NMP Niepokalanej w Mariówce jest to, że uroczystość ślubów organizowana jest w święto Matki Bożej Anielskiej, tzw. franciszkański odpust Porcjunkuli. W tym roku w Polsce złożyły je cztery siostry: Iwona, Małgorzata, Tatiana (z Białorusi) i Sylwia oraz jedna siostra w Poniewieżu na Litwie. Uroczystościom w Mariówce przewodniczył abp Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce – mówi s. Ewa Stolarek, a potem opowiada, jak wygląda taka uroczystość:

– Eucharystię z nuncjuszem celebrowało dziewięciu kapłanów. Ślubantki zostały otoczone modlitwą przybyłych gości: najbliższej rodziny, współsióstr, znajomych i przyjaciół. Jak podczas każdej ważnej uroczystości, na początku odśpiewano hymn „O Stworzycielu Duchu, przyjdź”. Po nim przełożona generalna m. Mirosława Grunt powitała arcybiskupa, podkreślając, że uobecnia on papieża Franciszka. Wyraziła wdzięczność, że przybywa nie tylko do okazałych katedr, ale także do małych zakonnych kaplic.

Sam ceremoniał ślubów wieczystych rozpoczął się po odczytaniu Ewangelii, gdy celebrans wezwał siostry po imieniu i w krótkim dialogu podprowadził je do wyrażenia prośby o złożenie ślubów zakonnych. Po homilii były modlitwa Litanią do Wszystkich Świętych i sam akt złożenia profesji wieczystej. Po nim neoprofeskom wręczono zewnętrzny znak wieczystych zaślubin: obrączki i krzyże. Serdeczny gest przyjęcia ich przez przełożone wyższe był znakiem wejścia na zawsze do tej rodziny zakonnej.

W homilii abp Migliore przypomniał, czym jest konsekracja zakonna. – Słowo „konsekracja” pochodzi z łaciny i oznacza „stać się świętym razem z kimś”. Służki Niepokalanej upodabniają się do Maryi, nabierają Jej rysów i stają się jak Ona. Bogu nie przeszkadza nasza słabość. On może działać wszędzie. Maryja objawiająca się w Lourdes wybrała grotę, która wówczas była składowiskiem śmieci – mówił. – Na zakończenie uroczystości dojechał bp Henryk Tomasik, który miał biskupią posługę w innej części diecezji. Po Eucharystii były pamiątkowe fotografie i wspólny posiłek w stołówce internatu przy szkołach prowadzonych przez siostry.

Liczna grupa ludzi świeckich, nie tylko z rodzin, ale i osób spotkanych na drogach posługi sióstr, obecna na zakonnej uroczystości w przeżywanym Roku Życia Konsekrowanego jest wymownym znakiem wzajemnej troski i wspólnej drogi ku Chrystusowi, w myśl słów ojca świętego Franciszka: „Zachęcam was wszystkich do zgromadzenia się wokół osób konsekrowanych, by radować się z nimi, dzielić ich trudności, by współpracować z nimi na tyle, na ile to możliwe, żeby kontynuować ich posługę i ich dzieło, które jest też dziełem całego Kościoła” – mówi s. E. Stolarek.