W imię Pana Jezusa Chrystusa, przebaczcie nam!

Dlatego jesteśmy głęboko wdzięczni Panu, stwierdzając, że relacje między katolikami a waldensami opierają się dziś coraz bardziej na wzajemnym szacunku i miłości braterskiej. Nie brakuje okazji przyczyniających się do umocnienia tych stosunków. Myślę, by wymienić tylko kilka przykładów, oprócz tych o których wspomniał pastor Bernardini, o współpracy na rzecz publikacji w języku włoskim międzywyznaniowego tłumaczenia Biblii, porozumieniach duszpasterskich w sprawie celebracji małżeństwa a ostatnio, opracowaniu wspólnego apelu przeciwko przemocy wobec kobiet. Wśród wielu serdecznych kontaktów w różnych sytuacjach lokalnych, gdzie ma miejsce wspólna modlitwa i studium Pisma Świętego, chciałbym przypomnieć ekumeniczną wymianę darów dokonaną z okazji Wielkanocy, w Pinerolo, między Kościołem waldensów a tamtejszą diecezją. Kościół Waldensów ofiarował katolikom wino na celebrację Wigilii Paschalnej a diecezja katolicka ofiarowała braciom waldensom chleb na Wieczerzę Pańską w Niedzielę Wielkanocną. Jest to gest, który wykracza daleko poza zwykłą uprzejmość i pozwala zasmakować w pewnym sensie, jedności stołu eucharystycznego, za którą wszyscy żarliwie tęsknimy.

Zachęceni tymi krokami jesteśmy wezwani, aby kontynuować wspólne pielgrzymowanie. Jednym z obszarów, na którym istnieje wiele możliwości współpracy między waldensami a katolikami jest ewangelizacja. Mając świadomość, że Pan nas poprzedził i nieustannie poprzedza nas w miłości (por. 1 J 4,10), wspólnie wychodźmy na spotkanie mężczyzn i kobiet naszych czasów, którzy czasami wydają się tak rozproszeni i obojętni, aby przekazać im istotę Ewangelii, a mianowicie „piękno zbawczej miłości Boga objawionej w Jezusie Chrystusie, który umarł i zmartwychwstał”(Adhort. ap. Evangelii gaudium, 36). Innym obszarem, w którym możemy ściślej współpracować jest służba człowiekowi, który cierpi, ubogim, chorym, imigrantom - dziękuję za pańskie słowa o imigrantach. Z wyzwalającego dzieła łaski wypływa w każdym z nas konieczność zaświadczenia miłosiernego oblicza Boga, który troszczy się o wszystkich, a zwłaszcza potrzebujących. Opcja na rzecz ubogich, ostatnich, tych, których społeczeństwo wyklucza przybliża nas do serca samego Boga, który stał się ubogim, aby nas swoim ubóstwem ubogacić (por. 2 Kor 8,9), a zatem przybliża nas bardziej wzajemnie do siebie. Niech różnice dotyczące ważnych zagadnień antropologicznych i etycznych, które nadal istnieją pomiędzy katolikami a waldensami, nie przeszkadzają nam w znalezieniu form współpracy w tych i w innych dziedzinach. Jeśli będziemy razem podążać, to Pan pomoże nam żyć tą komunią, która jest uprzednia wobec każdego sporu.

Drodzy bracia i siostry, jeszcze raz dziękuję wam za to spotkanie, które chciałbym aby umocniło nas w nowym sposobie bycia ze sobą nawzajem: dostrzegając przede wszystkim wielkość naszej wspólnej wiary i naszego życia w Chrystusie i w Duchu Świętym, a dopiero następnie nadal istniejące różnice. Zapewniam was o mojej pamięci w modlitwie i proszę was módlcie się za mnie . potrzebuję tego. Niech Pan udzieli nam wszystkim swego miłosierdzia i pokoju.