Spotkać Jezusa. Doświadczyć braterstwa. Wymienić doświadczenia. Gietrzwałd, 13 czerwca 2015 r.
Służba przy ołtarzu na którym sprawowana jest Ofiara Jezusa Chrystusa jest najbardziej zaszczytną funkcją jaką pełnić mogą osoby świeckie. Ministranci i Lektorzy pomimo swego młodego wieku stoją blisko wydarzeń, których nikt z ludzi nie potrafi w pełni zrozumieć. Mimo wielkiej tajemnicy jaka dokonuje się w czasie każdej Mszy Świętej i mimo kruchości ludzkiego rozumu, nie potrafiącego jej objąć tysiące młodych chłopców a także i dziewcząt poświęca swój czas i zdolności by służyć tej tajemnicy z wielką pokorą i dyscypliną. Liturgiczna Służba Ołtarza jest najbardziej rozpoznawalną grupą w każdej polskiej parafii. Nie ma chyba nikogo, kto nie potrafiłby odpowiedzieć na pytanie: kim jest ministrant? Każda parafia ma swoich ministrantów. Czasem jest to duża grupa, czasem mniejsza ale zawsze jest blisko ołtarza, by pomóc kapłanom i wiernym w sprawowaniu i przeżywaniu Mszy św. Ministranci nie są grupą jednorodną, nie noszą zawsze identycznych strojów, nie używają zawsze jednakowych paramentów liturgicznych i nie wykonują zawsze jednakowych gestów. Jednak pomimo różnic, wynikających często z lokalnych tradycji parafialnych tworzą jedną wielką rodzinę. Jest to rodzina szczególna, w której głową jest Chrystus a codziennością służba w Jego Świątyni. I właśnie dlatego, aby podkreślić to poczucie braterstwa organizowana jest Ogólnopolska Pielgrzymka Liturgicznej Służby Ołtarza. Chcemy doświadczyć braterstwa, poczuć siłę i wielkość naszej wspólnoty, wymienić się doświadczeniami i modlić się wspólnie do Jezusa, któremu poświęcamy życie.
Ideę naszego pielgrzymowania można zamknąć w kilku zdaniach:
- Spotkać Jezusa (uczestniczyć w Mszy św., modlić się, dać świadectwo wiary)
- Doświadczyć braterstwa (poznać nowych ludzi, nawiązać przyjaźnie, bawić się we wspólnocie)
- Wymienić doświadczenia (nauczyć się czegoś, posłuchać ciekawych ludzi, podzielić się swoja wiedzą, poszerzyć horyzonty)
Były już: Licheń, Gniezno, Niepokalanów. Tym razem zapraszamy do Gietrzwałdu. Jest to miejsce wyjątkowe w naszej ojczyźnie. Pośród licznych sanktuariów jakie możemy odwiedzać w naszym kraju tylko Gietrzwałd jest miejscem objawień Matki Bożej, których prawdziwość potwierdził oficjalnym dokumentem Kościół.
Objawienia Matki Bożej, które miały miejsce dziewiętnaście lat po Objawieniach w Lourdes trwały od 27 czerwca do 16 września 1877 roku. Głównymi wizjonerkami były: trzynastoletnia Justyna Szafryńska i dwunastoletnia Barbara Samulowska. Obie pochodziły z niezamożnych polskich rodzin. Matka Boża objawiła się pierwszy raz Justynie, kiedy powracała z matką z egzaminu przed przystąpieniem do I Komunii świętej. Następnego dnia "Jasną Panią" w postaci siedzącej na tronie z Dzieciątkiem Jezus pośród Aniołów nad klonem przed kościołem w czasie odmawiania różańca zobaczyła też Barbara Samulowska.
Na zapytanie dziewczynek: Kto Ty Jesteś? Odpowiedziała: "Jestem Najświętsza Panna Maryja Niepokalanie Poczęta!" Na pytanie: Czego żądasz Matko Boża? Padła odpowiedź: "Życzę sobie, abyście codziennie odmawiali różaniec!" Taki był początek wielkiej przygody z Matką Bożą, która mimo zakończenia objawień jest w Gietrzwałdzie ciągle obecna. Cała treść Gietrzwałdzkich objawień jest bardzo bogata i wszyscy którzy 13 czerwca wybiorą się do tego szczególnego miejsca na pewno o nich usłyszą. Nie może nas zabraknąć w tym wyjątkowym i malowniczo położonym miejscu.
Synodalność to podstawowy wymiar Kościoła, dany do kultywowania i rozwijania stylu życia.
Rola Konferencji Episkopatu jest służebna wobec Ewangelii, wspólnoty Kościoła...