Słowo nad głową

Mówimy zwyczajowo o sakramencie kapłaństwa. Bardziej precyzyjnie powinniśmy mówić o sakramencie święceń (łac. „ordinatio”), który włącza wybranych mężczyzn do stanu biskupów, prezbiterów lub diakonów. Mamy trzy stopnie święceń, ale tylko dwa z nich (prezbiterat i episkopat) są uczestnictwem w kapłaństwie Chrystusa.

Głównym konsekratorem w katedrze Chrystusa Króla będzie abp Wiktor Skworc, zaś współkonsekratorami dwaj seniorzy: abp Damian Zimoń oraz bp Stefan Cichy, emerytowany biskup legnicki, pochodzący z naszej archidiecezji. Poszczególne znaki liturgiczne wyrażają z jednej strony godność, ale przede wszystkim zadania, które wiążą się ze służbą biskupią. Każdemu z kandydatów będzie towarzyszyło dwóch asystujących księży.

Biskupowi nominatowi Markowi Szkudle będą towarzyszyli księża Henryk Bolczyk i Franciszek Resiak, zaś biskupowi nominatowi Adamowi Wodarczykowi księża Ryszard Nowak i Alfred Szkróbka.

Sam obrzęd święceń ma miejsce podczas Mszy św., po odczytaniu Ewangelii. Jeden z księży asystujących kandydatom poprosi arcybiskupa Wiktora o udzielenie święceń. W tym momencie musi zostać odczytana nominacja papieska.

Po kazaniu kandydaci na biskupów złożą swoje przyrzeczenia. Każde „chcę” odnosi się od innego wymiaru ich służby. Potem, podobnie jak przy innych stopniach święceń, kandydaci padają na twarze, a cały lud modli się Litanią do Wszystkich Świętych.

 Najważniejszym gestem sakramentalnym jest nałożenie rąk na kandydatów i modlitwa konsekracyjna. Jej sedno stanowi prośba o wylanie na kandydatów Ducha Świętego. Znakiem wyróżniającym święcenia biskupie jest otwarty ewangeliarz, który trzymany jest przez diakonów nad święconymi podczas całej modlitwy święceń. Później ta księga Ewangelii zostanie im wręczona. Ten znak wskazuje, że wierne głoszenie słowa Bożego stanowi jedno z głównych zadań biskupa. To słowo Boga ma być zawsze nad nim, ma nim kierować. Potem konsekrator namaszcza głowy każdego z nowo wyświęconych biskupów olejem krzyżma, co oznacza udział w kapłaństwie Chrystusa.

Kolejne znaki to nałożenie pierścienia, który oznacza wierność biskupa Kościołowi, Bożej Oblubienicy. Nałożenie mitry symbolizuje obowiązek biskupa dążenia do świętości. Wręczenie pastorału jest znakiem przekazania władzy rządzenia powierzonym mu Kościołem. Na mocy święceń wszyscy biskupi odpowiadają kolegialnie za cały Kościół powszechny.

Pocałunek, jaki nowo wyświęceni pasterze otrzymają od biskupów, oznacza włączenie ich do kolegium Następców Apostołów.