Życie w prezencie

Dziś kolejna rocznica śmierci bł Jana Pawła II. Jeszcze kilka tygodni i będziemy cieszyć się z kanonizacji papieża Polaka. Jak wyglądają przygotowania do tej uroczystości, można obserwować chociażby na specjalnej podstronie przygotowanej przez dziennikarzy lokalnych oddziałów „Gościa Niedzielnego”. Warto czasem tam zaglądać, żeby zdać sobie sprawę, jak postać – już wkrótce świętego papieża – wciąż zmienia nas wszystkich.

Żeby to jednak nie były zmiany tylko powierzchowne, proponujemy do rozważania wybrane myśli Jana Pawła II. Dziś w rocznicę śmierci błogosławionego warto zatrzymać się kolejny raz nad jego testamentem.

Ojciec święty napisał:

„... w dniu zamachu na Papieża podczas audiencji na placu św. Piotra, Opatrzność Boża w sposób cudowny ocaliła mnie od śmierci. Ten, który jest jedynym Panem Życia i śmierci, sam mi to życie przedłużył, niejako podarował na nowo. Odtąd ono jeszcze bardziej do Niego należy”.

Kiedy wspominam Jana Pawła II, dociera do mnie, że on całe swoje życie przeżywał ze świadomością, że ono nie należy do niego. Oddawał je nam i Bogu każdego dnia. Wszystkie pielgrzymki, podróże, spotkania z ludźmi, pisma, wystąpienia, zamach i wreszcie śmierć praktycznie na oczach świata. Papież stracił swe życie, by je zachować. Nie tylko w naszej pamięci, nie tylko na kartach historii, ale – jak świadczy nadchodząca kanonizacja – również w wieczności z Bogiem. To życie dzisiaj owocuje, a po kanonizacji tych owoców może być jeszcze więcej. To życie jest także potwierdzeniem naszej chrześcijańskiej nadziei, że w chwili śmierci nasz czas się nie kończy. Papież o tym przypominał i przypomina nadal. Na nic byłyby wszystkie przygotowania i inicjatywy, gdybyśmy zapomnieli o tym, że wszyscy jesteśmy powołani do tej samej świętości, którą on już osiągnął.