Uproszczenia ranią

Mój internetowy felieton o lefebrystach wywołał wielkie oburzenie, fora były pełne zarzutów pod moim adresem; czemu to środowisko jest takie drażliwe?

– Jak się jest kopanym przez 50 lat, to można się nabawić mentalności sekciarskiej. To po pierwsze. Poza tym, zabierając się do dyskusji z tradycjonalistami, trzeba się liczyć z tym, że znają oni lepiej niż przeciętni katolicy zarówno doktrynę, jak i prawo kościelne, a tego, mówiąc delikatnie – trochę zabrakło w twoim tekście. Tytuł „Lefebryści – mylicie się” jest nie do końca prawdziwy – bo niestety nie mylą się we wszystkim. Rów- nie dobrze mogłeś napisać „Ekumeniści – mylicie się” – pewnie z jeszcze większym odzewem na forach internetowych. C

Czemu lefebrystom nie wystarcza to, co zrobił dla Mszy trydenckiej Benedykt XVI?

– Nie tylko oni nie słuchają papieża, a Msza św. to tylko jeden z elementów sporu. Trzeba wymienić jeszcze wspomnianą wyżej sprawę wolności religijnej oraz dialogu ekumenicznego czy międzyreligijnego, gdzie w przeszłości strona katolicka często zachowywała się jak „brzydka panna bez posagu”.

W naszej diecezji można modlić się na Mszy w rycie trydenckim, ale tłumów nie ma.

– Ta Msza św. nie jest dla tłumów i kryterium ilościowe nie jest najlepsze (w IV w. świat był w większości ariański!). Na Piasku we Wrocławiu na nowej Mszy św. jest mniej ludzi niż na starej. Kiedy taka Msza była sprawowana u św. Józefa w Świdnicy jako jedna z niedzielnego grafiku, ludzi nie było wcale tak mało.

Uważasz, że najlepiej byłoby, gdyby ryt zwyczajny został zastąpiony rytem nadzwyczajnym?

– Jestem realistą i nie sądzę, żeby Kościołowi dobrze zrobiła kolejna rewolucja, jak ta z roku 1970. Sama Msza trydencka niczego nie zmieni w Kościele. W XVIII wieku była tylko ona, a większość biskupów, np. we Francji i w Polsce, była masonami. Teraz jednak mamy szansę, by dwie formy liturgii rzymskiej, żyjące do tej pory z dala od siebie, mogły się nawzajem poznać, czemu z pewnością nie będą służyć uproszczenia i niechęć prezentowane zarówno przez zapiekłych obrońców „ducha soborowego”, jak i „obrońców Tradycji”.