Arcydzieło czy kicz?

Biskup pomocniczy diecezji bielsko-żywieckiej zauważał, że od czasów Oświecenia następuje stopniowe odrywanie kultury od wiary, „z obopólną stratą”, i ostrzegał przed banalizacją wiary w muzyce. Zaznaczając, że kultura bez porozumienia z wiarą stała się sztuką dla sztuki, kaznodzieja wyjaśniał, że proces ten w wymiarze muzyki oznacza to albo degradację do formy „pop”, albo wyniesienie do elitarnych form „intelektualnych”, zrozumiałych tylko dla wąskiego grona specjalistów. Powołując się na myśl kard. Josepha Ratzingera podkreślał, że rolą teologa jest wyjaśnienie, w jaki sposób wiara pomaga otworzyć sztuce jej wewnętrzną przestrzeń.

„Wzajemny związek wiary i kultury widać najlepiej w fakcie, że nie istnieje wiara nieokreślona kulturowo. Wiara tworzy kulturę i podtrzymuje ją, jest też zdolna do spotkania z różnymi kulturami i wymiany z nimi” – mówił biskup, ostrzegając przed procesem banalizacji wiary.

„Zwłaszcza w muzyce banalizacja wiary nie jest jej nową inkulturacją, ale zaprzeczeniem jej wartości kulturowej i degradacją do roli półproduktu czy pozbawionego wartości towaru. Wiara winna znaleźć swoje miejsce także w muzyce, gdzie następuje nie tylko wcielenie słowa, ale i uduchowienie ciała” – dodawał i wyjaśniał, że muzyka liturgiczna musi być pokorna, a „jej celem nie jest poklask, lecz zbudowanie”.

„Przed fachowcami i ludźmi będącym ekspertami w tej dziedzinie staje trudne i odpowiedzialne zadanie troski o to, aby muzyka stanowiąca istotny moment każdej celebracji była jednocześnie wyznaniem wiary” – stwierdzał duchowny.

I Diecezjalny Kongres Muzyki Liturgicznej w Bielsku-Białej potrwa do 23 października. W dzisiejszym specjalnym sympozjum w ramach Kongresu udział wzięli m.in. bp Tadeusz Rakoczy oraz prezes Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych ks. prof. Antoni Reginek.

Kongres Muzyki Liturgicznej w diecezji ma być odpowiedzią na wezwanie I Ogólnopolskiego Kongresu Muzyki Liturgicznej "Musicam Sacram Promovere", który we wrześniu 2004 roku odbył się w Krakowie.
Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych zaapelowało wówczas do biskupów wszystkich diecezji o organizację diecezjalnych kongresów muzyki liturgicznej.