Dla tych, którzy zapomnieli, jak radosne jest chrześcijaństwo, dla tych, którzy nie wiedzą, gdzie tej radości szukać i dla tych którym się wydaje, że każdy święty to niezmiernie poważny osobnik „O radości” powinno stać się lekturą obowiązkową.
W niedużej acz pouczającej książce Daniel Ange porusza temat tego, co dla chrześcijanina najważniejsze – temat radości. Radości, która jest receptą na wszelkie współczesne troski i kryzysy, a której źródłem jest sam Duch Święty. To, jak istotna jest radość w życiu wierzących udowadnia sięgając do samych źródeł – do Biblii czy Ojców Kościoła. Prowadzi czytelnika przez bogatą myśl wielkiej rzeszy chrześcijańskich teologów Wschodu i Zachodu, od starożytności aż po współczesność.
Autor wskazuje czytelnikowi, jak wiele jest w naszym życiu oraz wierze powodów do radości, ukazuje te elementy życia chrześcijańskiego, które dla nas, współczesnych stały się rutyną, a za którymi kryje się radosna tajemnica.
Gdy czytelnik przyswoi już sobie „teorię”, będącą miejscami intelektualną gimnastyką, czeka go jeszcze praktyka, czyli porady ojca Daniela, gdzie znaleźć radość w szarej codzienności. Wydawałoby się, że aby ją zdobyć, trzeba się solidnie natrudzić. Nic bardziej mylnego! Cała tajemnica tkwi w spojrzeniu na małe-wielkie rzeczy oczami dziecka Bożego. A jeśli chcą państwo zajrzeć w głąb sekretu ojca Daniela, polecamy „O radości”.
Książkę można wygrać w naszym konkursie. Wystarczy odpowiedzieć na pytanie:
Jaki papież był autorem adhortacji apostolskiej, której głównym tematem była radość, jaki był jej tytuł i kiedy została wydana?
Chodzi o adhortację apostolską "Gaudete in Domino" papieża Pawła VI, opublikowaną 9 maja 1975 roku (uznawano odpowiedzi zawierające sam rok wydania).
Wyjaśniając: Signum Magnum Pawła VI to adhortacja nt. kultu maryjnego, Gaudium et spes to dokument Soboru Watykańskiego II, a Sertum Laetitiae Piusa XII jest encykliką.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Praktyka ta m.in skutecznie leczy głębokie zranienia wewnętrzne spowodowane grzechem aborcji.
W kościołach ustawiane są choinki, ale nie ma szopek czy żłóbka.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).