A kto to jest?

Powiesz mi coś?

„Chciwość (interesowność, pazerność, materializm), nietolerancja (konserwatyzm, staroświeckość, zaściankowość), zarozumiałość (arogancja), hipokryzja (głównie nieczystość)” – w tym lub podobnym zestawie wyraża się opinia ponad 85 proc. respondentów, kiedy wypowiadają się na temat negatywnych cech, które obciążają księży w Polsce. Poza tym? Mieszanie się do polityki (27 razy), lenistwo (23 razy), egoizm (18 razy), nieuprzejmość (15 razy). Ostatnie pytanie dotyczyło tego, co młodzi chcieliby wiedzieć o księdzu (lub od księdza), gdyby ten zobowiązał się do szczerej odpowiedzi (można było zadać trzy pytania). Zaskakuje, że aż jedna czwarta respondentów albo nie skorzystałaby z tej szansy, albo zadałaby mniej niż trzy pytania. Znakomita większość odpowiadających interesuje się kapłańskim życiem intymnym. 62 pytania dotyczyły różnych aspektów czystości seksualnej (czy zachowuje?, kiedy złamał?, jakie ma wspomnienia? itp.). Drugi ważny temat to powołanie – 23 pytania (czy nie żałuje?, jak to jest?, po czym poznać powołanie?). Trzeci temat to pieniądze – 19 pytań (ile zarabia?, jak wydaje?, czy kradnie?). Były też pytania m.in. o alkoholizm księży, pedofilię i homoseksualizm, związki niesakramentalne czy szczegóły kapłańskiej codzienności.

Nie ma wątpliwości, że młodzi nie mają rzetelnej wiedzy na temat kapłańskiego życia. Nie powinno to dziwić, bo podobny poziom niewiedzy mają na wiele innych ważnych tematów życia, w końcu mają dopiero naście lat. Jednak warto się zastanowić, co zrobić, żeby stereotypy, niedomówienia, przekłamania i uproszczenia o duchownych nie stały się dla młodych „prawdą” na zawsze.

Ponad stereotypami

Bp Ignacy Dec

– Świadoma dezorientacja społeczeństwa prowadzona przez środowiska wrogie Kościołowi niestety odnosi skutek. Młodzi pozostawieni wyłącznie opiniom płynącym z mediów oraz pozorom swojej obserwacji kościelnego życia „z daleka” nie umieją przejść ponad zakłamaniem i trudno im dotrzeć do prawdy. Oczywiście, prawda kościelnego życia jest złożona, jak różnorodne jest ludzkie życie w ogóle, ale z pewnością nie rysuje się w tak czarnych barwach, jak wynika z tej ankiety. Co zatem? Otwiera się tu szerokie pole działania dla katechetów i kapłanów, których proszę, by wyszli naprzeciw oczekiwaniom i niedoborom wiedzy młodych na temat funkcjonowania Kościoła i parafii oraz kapłańskiego życia. My, kapłani, powinniśmy także jeszcze wyraźniej okazywać entuzjazm kapłańskiego życia, składać świadectwo swojej miłości do Jezusa. Nie bez znaczenia jest nasza solidarność z młodymi, szczególnie w ich poszukiwaniach sensu, wartości i celu życia.