Liturgią Wigilii Paschalnej odprawioną dzisiaj wczesnym rankiem w Bazylice Grobu Pańskiego w Jerozolimie katolicy Ziemi Świętej rozpoczęli uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego.
Z udziałem tysięcy wiernych przewodniczył jej łaciński patriarcha Jerozolimy, abp Fouad Twal. Wraz z nim liturgię koncelebrowali nuncjusz apostolski w Izraelu abp. Antonio Franco oraz ponad stu kapłanów. Liturgia światła rozpoczęła się przy kamieniu namaszczenia poświęceniem rozżarzonych węgli, a zakończyła przed kaplicą Grobu Pana Jezusa.
Przy aklamacji: 'światło Chrystusa', arcybiskup zapalił paschał od płomyka lampy oliwnej, która nieustannie płonie przy Bożym Grobie. Paschalna świeca symbolizuje Zmartwychwstałego Chrystusa, który jest nowym światłem. Już w IV wieku w jerozolimskiej liturgii wierni zapalali świece od lampek oliwnych palących się nad grobem Pana Jezusa.
Na zakończenie liturgii słowa, radosną nowinę o powstaniu z martwych Chrystusa obwieścił sam abp Twal, który stojąc przed Bożym Grobem zaśpiewał Ewangelię. Poświęcenie wody i odnowienie przyrzeczeń Chrztu św. było wyrazem żywotności i uniwersalności Kościoła, reprezentowanego na jerozolimskiej Wigilii Paschalnej przez pielgrzymów z całego świata.
Po zakończeniu ceremonii w Bazylice Bożego Grobu wiele uczestników wróciło do domów z małymi lampkami, w których paliło się nowe światło. Ma ono przynieść całej rodzinie radość wielkanocną i nadzieję pokoju.
Tak wczesna pora obchodów Wigilii Paschalnej związana jest z obowiązującym od 1852 r. w bazylice Grobu Pańskiego „status quo", które reguluje korzystanie ze świętych dla chrześcijan miejsc w Ziemi Świętej. Świątynią opiekuje się sześć Kościołów chrześcijańskich, wśród nich katolicy.
Zbudowana w czasach Konstantyna Bazylika Grobu Pańskiego została poświęcona w 336 roku. Po zniszczeniach w wiekach VII, XI i XIX kolejno ją odbudowywano i przebudowywano, w związku z czym obecnie jest to mieszanina kościołów, kaplic i dobudówek, upamiętniających różne wydarzenia biblijne.
Miejsce to stanowi obecnie wspólną własność sześciu Kościołów chrześcijańskich. Trzy z nich: franciszkanie (od 1333 r. jako katolicy), prawosławni Grecy (od 1757) i Ormianie, są współwłaścicielami głównych części Bazyliki, a ponadto mają tam własne pomieszczenia i kaplice. Na Kalwarii (Golgocie), miejscu ukrzyżowania Jezusa, są dwie kaplice: łacinników (franciszkanów) i Greków (prawosławnych). Kaplicą Grobu Świętego opiekują się katolicy, Grecy i Ormianie. Koptowie mają dwa pomieszczenia przy Bazylice i własną kapliczkę za Kaplicą Grobu Świętego. Najmniej uprawnień do korzystania z bazyliki mają wspólnoty syryjsko-jakobicka i etiopska.
Postanowienia w tej sprawie, tzw. „status quo”, obowiązują od 1852 r., ponieważ w przeszłości dochodziło do ciągłych konfliktów między wyznaniami na temat zarówno wystroju, jak i korzystania ze świątyni przez poszczególne wyznania.
Nad sprawami duchowymi nie mamy pełnej kontroli i należy być ostrożnym.
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Symbole tego spotkania – krzyż i ikona Maryi – zostaną przekazane koreańskiej młodzieży.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.