Zadanie na najbliższe miesiące i lata. Wrócić, zwłaszcza w przepowiadaniu, do języka Ewangelii.
Pytanie o przyszłość parafii jest pytaniem o to, co zwycięży: odwaga czy lęki.
Wyszedłem ze Mszy świętej oczarowany liturgią i z jakimś wewnętrznym pragnieniem, może głosem, czegoś domagającym się i oczekującym.
Tęsknimy za tym, co było, przeżywamy mocno to, co będzie, tymczasem życie z całym jego pięknem i bogactwem, przechodzi koło nosa.
Szpitalne oddziały i domy opieki zostały zamknięte. Dla jednych to wyraz troski o ludzi starszych, dla innych niszczenie tego, co najcenniejsze: więzi rodzinnych.
Załamywać ręce i narzekać? Czy raczej zakasać rękawy i szukać nowych form? Wielkopostne (i nie tylko) dylematy.
Dziś problemem nie jest brak wizji. Największą przeszkodą są przyzwyczajenia, nawyki, zwyczaje. Tak było…
Klasyczny przykład napięcia między urzędem a charyzmatem. Modelowo ukazujący jak tego napięcia nie należy rozładowywać.
W Kościele zawsze byli prorocy z wizją przyszłości i opóźniający marsz maruderzy.
Pandemia nie musi być dla Kościoła zagrożeniem. Jest szansą na przejście od pospolitego ruszenia do wspólnoty.
Św. Celestyn V. Po śmierci Mikołaja IV tron papieski nie był obsadzony przez ponad dwa lata.