Podstawą codziennego życia zakonnego jest reguła, czyli zbiór ogólnych przepisów regulujących życie zakonne.
Bracia mniejsi na świecie mają trzy zakony, a w diecezji zielonogórskiej cztery klasztory. No i jedną 800-letnią regułę od św. Franciszka z Asyżu.
W 194 artykułach ujmuje ona porządek życia codziennego mnicha.
Reguła ta została napisana przez Augustyna z Hippony w latach 397-400. Życie zakonne winno się według niej cechować jednością we wspólnym życiu, zaś poszczególne wskazania są bardzo praktyczne i dostosowane do apostolskiego charakteru życia zakonnego.
Życie bardzo łatwo przeistacza się w chaos. Narzucony sobie porządek chroni od zagubienia, od szaleństwa czy nerwowości, która często udziela się wszystkim wokół.
Wiedzą dobrze, że świat nie oszczędza dzisiaj ludzi wiary, bez względu na to, czy będą to świeccy, czy duchowni.
Podstawowe znaczenie codziennego sprawowania Eucharystii w życiu duchowym karmelitów przypomniał Papież w liście na kapitułę generalną Zakonu Braci Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel.
W codziennym życiu i relacjach z innymi nieustannie głoszą piękno modlitwy różańcowej.
Ludzie Lasek wspominają, że codziennie „tam zaglądała i osobiście kierowała pracą kilku zatrudnionych osób. Uważała ten dział za organ nadrzędny nad wszystkimi innymi”.
Dwóch mężczyzn z Trójmiasta 12 czerwca wstąpiło do Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie. Jeden z nowych rycerzy jest kapłanem.
Nie wiemy ilu ich jest. Zapewne każdego dnia więcej. Z sytej Europy, męczeńskiej Azji, żyjącej w biedzie Afryki czy pełnych kontrastu Ameryk.