Podział w niemieckim episkopacie w związku z projektami „drogi synodalnej”
Chodzi o podejmowanie kroków w kierunku zmian w strukturze władzy w niemieckim Kościele
Ks. Ptasznik: nie patrzmy na Jana Pawła II sentymentalnie, wracajmy do jego nauczania
Deklaracja o ludzkiej godności Dignitas infinita
Aborcja w świetle racjonalnych argumentów
Nauka patrzy na poczęte dziecko inaczej niż na zlepek komórek.
- Dykasteria Nauki Wiary kończy prace nad dokumentem o objawieniach
- Kard. Parolin: Watykan pragnie odnowić porozumienie z ChRL
- Bp Ważny: wiernym w Sosnowcu chciałbym powiedzieć „Pokój wam”
- Abp Henryk Jagodziński: w Ghanie nie ma kościoła, w którym nie byłoby obrazu Bożego Miłosierdzia
- Franciszek przypomina o 10. rocznicy kanonizacji św. Jana Pawła
- Papież: wiara nadzieja i miłość to dary samego Ducha Świętego
- Australia: Aresztowania po ataku w kościele
- Jerozolima: kard. Pizzaballa przekonany o konieczności istnienia dwóch państw
- Zapisz się na sympozjum o uwielbieniu!
- Papież do Polaków: Pozostańcie wierni dziedzictwu św. Jana Pawła II, promujcie życie
- Lewicowi ideolodzy inaczej interpretują, czym jest nawoływanie do nienawiści
- Młodzież we Francji odnawia przydrożne krzyże
- ...znowu wygrali.
W takim postępowaniu, przegrywają wszyscy, przegrywa Kościół Jezusowy.
No bo można przecież tak spojrzeć na to - Bóg widzi i milczy, patrząc na gorszące sceny dzielenia Kościoła, pomimo wysiłków czynionych od czasów JPII.
Kiedy czytam o poczynaniach lefebrystów bardzo mi zależy, aby nie dać pierwszeństwa takiemu czysto ludzkiemu osądowi - ot, jeszcze jedna nieudana próba pojednania w Kościele. Bo przecież modlitwa arcykapłańska Jezusa jest cały czas dla nas wezwaniem do jeszcze większej pracy... ale nad sobą. Właśnie tak, aby ludzie patrząc na nasze świadectwo nie wpadli na pomysł, by uciekać do jednego czy drugiego Bractwa, ale by z radością czerpali siłę z wiary w Żywego Chrystusa widząc czyny jego wyznawców.
Moge zgodzic sie, ze to bylo "male zwyciestwo" w oczach przelozonego bractwa.Natomiast kleska tradycjonalistow w moim Kosciele .
Jeszcze w latach 50-tych Kościół Katolicki w Holandii ( zwłaszcza w Brabancji i Limburgii ) rozwijał się i był w dobrej kondycji, świadczą o tym choćby archiwalne zdjęcia gdzie można zauważyć na ulicach miast siostry zakonne w habitach, czy księży w sutannach. Dzisiaj nie ma praktycznie szansy na taki widok.
Po Soborze Watykańskim II nastąpił nie tylko w Holandii ale także w pozostałych krajach Beneluksu niebywały kryzys w KK. Warto się zastanowić, czy jego źródeł nie należałoby szukać właśnie w Soborze. Wszystkim tym natomiast, którzy tak chętnie rzucają kalumnie na FSSPX polecam aby zadali sobie trochę trudu i zapoznali się z poglądami Bractwa na temat kryzysu kościoła, co do którego chyba nikt nie ma wątpliwości.
Poza tym,to są dwie skrajności,obie równie fałszywe:z jednej strony zeświecczenie, skrajny modernizm,odchodzenie od Boga,z drugiej,zawzięty integryzm.Prawda nie zawsze leży po środku,ale tym razem i owszem,bo w Chrystusowym Kościele prowadzonym pod natchnieniem Ducha Św.przez papieży.
Obwinianie Vaticanum Secundum o to, że w krajach Beneluxu są w kościele odstępstwa od prawowitej wiary, to tak jakby obwiniać Pana Jezusa i Apostołów o to, że są winni zdradzie Judasza.
"Niepodobna aby nie przyszły zgorszenia..." mówi Jezus w ewangelii Łukasza.
Ale cichy zachwyt nad Bractwem jest dla mnie czymś po prostu niezrozumiałym, albo wynika z jednostronnego (czytaj: niepełnego) spojrzenia na owoce Soboru. Jeśli bowiem Sobór postrzegamy jedynie poprzez błędy i nadużycia, a zapominamy o wielkich owocach w postaci choćby odnowy liturgii, ruchów religijnych angażujących świeckich (Focolare, Neokatechumenat, Ruch Światło-Życie, francuskie wspólnoty takie jak Chemin Neuf czy Emmanuel) to jesteśmy fałszywymi świadkami.
To przy Jezusie mamy się trzymać, a nie przy swoich racjach. W rzeczach najważniejszych jedność, w drobnych - wolność, a we wszystkich - miłość.
Czytając Pańskie zdanie "Jeśli bowiem Sobór postrzegamy jedynie poprzez błędy i nadużycia, a zapominamy o wielkich owocach w postaci choćby odnowy liturgii, ruchów religijnych angażujących świeckich (Focolare, Neokatechumenat, Ruch Światło-Życie, francuskie wspólnoty takie jak Chemin Neuf czy Emmanuel)" ręce mi opadły. Wymienione przez Pana „owoce” są właśnie pasami transmisyjnymi tych „błędów i nadużyć”. Neokatechumenat stawiający poza nawiasem historii Kościoła wieki od dekretu Konstantyna do wymienionego Soboru, negujący ofiarny charakter Mszy Świętej, wszystkie te ruchy psujące liturgię, dewastacja liturgii w 1970 roku, o czym otwarcie i z bólem pisze Nasz Papież Benedykt XVI, czy to Panu mało?
Jasiek
O ile w kwestii liturgii możliwe jest porozumienie,bo przecież Msza św. może być sprawowana w różnych rytach,o tyle,szczerze mówiąc,nie wyobrażam sobie,jak miałaby wyglądać jedność Kościoła,gdyby jedna z jej wspólnot podważała sens ekumenizmu. W antyekumenicznej postawie lefebrystów dostrzegam lęk o swą tożsamość,który to lęk tak naprawdę obnaża słabość tej tożsamości i niewiarę w działanie Ducha św. w Kościele.
Podzielam calkowicie pani spostrzezenia. Moj podstawowy zarzut wobec lefebrystow zostal wyartykulowany przez pania a jest nim niewiara w dzialanie Ducha Swietego .Lefebrysci zdaja sie wiedziec lepiej jak Duch Swiety jakie powinno byc oblicze Kosciola i co gwarantuje jego trwanie. Dla mnie przetrwanie mieszaja z trwaniem.Trwanie oznacza dynamizm, nieustanne poglebianie swojej tozsamosci zdolnosc reakcji ze srodowiskiem. Przetrwanie oznacza zamkniecie i poglebiajaca sie izolacja .
W mszach w języku polskim - i to tych odprawianych bez nadużyć - uczestniczyłem w Londynie, Brukseli, Paryżu. W Mediolanie, Belgradzie, Sofii, Pizie - msze w jęz. angielskim - też jakoś bez nadużyć. Więc nie przesadzajmy. Nie dopatrujmy się grzechu i nadużyć tam, gdzie go nie ma.
Wychowanie dzieci poprzez uczestnictwo w mszach bractwa - to ciekawa teza, ale chyba nie ma takich jeszcze dzieci, które by się na tych mszach wychowały - poczekamy, zobaczymy. Ja na pewno bym nie ryzykował, ekperymenty na ludziach - brrrr :).
Pytanie jest czego szukamy - bo może po prostu szukamy usprawiedliwienia dla nieposłuszeństwa bractwa.
Komunikat Domu Generalnego Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X
14 września: spotkanie bp. Bernarda Fellaya z prefektem Kongregacji Nauki Wiary kard. Williamem Levadą
Prefekt Kongregacji Nauki Wiary kard. William Joseph Levada wystosował do przełożonego generalnego Bractwa Św. Piusa X bp. Bernarda Fellaya oraz jego dwóch asystentów: ks. Niklausa Pflugera oraz ks. Alaina-Marca Nely’ego, zaproszenie na zaplanowane na 14 września br. spotkanie w Pałacu Świętego Oficjum. W zawierającym zaproszenie liście kard. Levada zaznaczył, że celem spotkania jest przede wszystkim ocena rezultatów dyskusji teologicznych prowadzonych przez ekspertów Kongregacji Nauki Wiary oraz Bractwa Św. Piusa X w ciągu dwóch ostatnich lat, a w drugiej kolejności rozważenie dalszych perspektyw.
Przygotowane przez ekspertów obu stron podsumowania dyskusji teologicznych, mogące stanowić pomoc w ich przyszłej ocenie, zostały uprzednio przesłane na ręce przełożonych Bractwa Św. Piusa X oraz Kongregacji Nauki Wiary. Pod koniec czerwca br. bp Fellay otrzymał zatem dokument, który będzie przedmiotem spotkania zaplanowanego na 14 września.
List kard. Levady nie zawiera żadnych konkretów co do dalszych perspektyw, niektórzy jednak – i to nie tylko przedstawiciele mediów – uważają, że są uprawnieni do wysuwania różnorakich hipotez; mówią o propozycji zawarcia formalnego porozumienia w kwestii interpretacji nauk II Soboru Watykańskiego i zapowiadają powołanie prałatury personalnej lub ordynariatu... Hipotezy te stanowią jedynie owoc spekulacji, a jedynym gwarantem ich prawdziwości są słowa ich autorów. Bractwo Św. Piusa X trzyma się oficjalnych procedur i polega jedynie na potwierdzonych faktach.
Jak przypomniał bp Alfonso de Galarreta przy okazji udzielania święceń kapłańskich w Ecône [29 czerwca 2011 r.]: „Jesteśmy katoliccy, apostolscy i rzymscy. A ponieważ Rzym jest głową i sercem Kościoła katolickiego, zdajemy sobie sprawę, że (...) kryzys musi zostać rozwiązany w Rzymie i przez Rzym. Konsekwentnie małe dobro, jakie zdołamy zdziałać w Rzymie, ma większe znaczenie, niż wiele dobra zdziałanego gdzie indziej”. Kierując się tym właśnie przekonaniem, bp Bernard Fellay uda się do Rzymu na zaproszenie prefekta Kongregacji Nauki Wiary.
DICI, 30 sierpnia 2011
Powodzenia.
Księża nie spełniają się w Mszy św. (skoro protestanci będą też zbawieni, a Mszy nie mają :-)
i poszukują spełnienia świeckiego: ks.dyrektor fundacji... ks.redaktor.... ks.prezes... i w sposób naturalny kobieta, dzieci.
Autodestrukcja Kościoła, tandetna protestantyzacja.
To jest klamstwo .
Czy nie zauwazyles, ze jezeli piszesz:
""TAM GDZIE DWOCH LUB TRRZECH JEST ZGROMADZONYCH W IMIĘ MOJE <TAM JA JESTEM MIEDZY NIMI!!!! "TO co!Bractwo ktore gromadzi sie w Imie Jego,jest nie jezusowe!"
To dotyczy do wszystkich chrzescijan? Takze tych, ktorych (delikatnie mowiac) nie lubisz?
Jeden Kosciol, o ktorym piszesz, zalozony jest na skalee Piotra. Czyli kazdy, kto odcina sie od Piotra, odcina sie od Kosciola. Mozna tak powiedziec? No to gdzie Ty jestes? Mysle, ze tam, gdzie ci, jak to piszesz:
"PROTESTANT! PRAWOSŁAWNY! KALWINISTA!BAPTYSTA!"
(Mormon, sie jednak na te liste nie lapie) Bo czym ty sie od nich roznisz? Tym, ze czasowo pozniej zerwales lacznosc z Rzymem?
Nie wie, o zgrozo, kto to jest Chrześcijanin.
Dz 11:26b bt "...W Antiochii też po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami."
Chrześcijanin, od słowa Chrystus, znaczy Chrystusowi uczniowie.
Ja jestem wychowany w Kościele przedsoborowym i znam jeszcze ministranturę po łacinie, jednak uważam, że Kościół jest Jezusowy. Jezusowy Kościół jest zawsze "NOWY". Zmienia się świat i Duch Święty nieustannie zmienia Kościół. Jeżeli w Kościele dzieje się źle, np. w Holandii, to efekt działania ludzi nie słuchających Ojców Kościoła zgromadzonych przy papieżu. To takie samo postępowanie jak abp.Lefebvre'a, gdzie górę bierze moje "ja".
Jezus pokazał nam pokorę i drogę do zwycięstwa przez uniżenie, przez krzyż, a nie przez moje "ja".
J 13:35 bt "Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali»."
Trudno dostrzec miłość w postępowaniu Lefebrystów. Papież już tyle razy wyciągał rękę.
"Jak przypomniał bp Alfonso de Galarreta przy okazji udzielania święceń kapłańskich w Ecône [29 czerwca 2011 r.]: „Jesteśmy katoliccy, apostolscy i rzymscy. A ponieważ Rzym jest głową i sercem Kościoła katolickiego, zdajemy sobie sprawę, że (...) kryzys musi zostać rozwiązany w Rzymie i przez Rzym"
- Czy do zgody dochodzi się poprzez nieposłuszeństwo następcy Św.Piotra i ojcom Vaticanum II prowadzonym przez Ducha Świętego?
- Wszyscy się mylą, tylko nie abp.Lefebvre?
Czy ktoś mógłby mi powiedzieć, którego katolickiego dogmatu nie uznają ci straszni, okropni i odrażający "lefebryści"?
Kościoły i Kaplice Bractwa są pełne ludzi bo ludzie znajdują tam prawdę - kto nie wierzy niech sprawdzi sam osobiście - to nie wiele kosztuje.
Bractwo tak naucza jak przed Soborem było - to znaczy że źle naucza ?
Czy nauczanie przed Soborem było Sekciarstwem ?
Przecież Bractwo naucza podobnie jak było przed Soborem - Bractwo nic nie dodało od siebie ani nie odjęło - to dlaczego niektórzy łamią 8 przykazanie i mówią o Bliźnim fałszywe świadectwo ?
Niebo to nie to samo co piekło.
Nieprawdopodobne.
Ja mysle, ze porzadek rzeczy jest odwrotny . Od Soboru Watykanskiego II ZOSTALA WYKLUCZONA pozycja ultrazachowacza razem z pozycja zwanana modernizmem. A zatem Kosciol dzis nie idzie droga okreslana jako modernizm i nie idzie droga okreslana jako lefebryzm.Kosciol chce sie rozwijac w calym bogactwie charyzmatow i nie jest Kosciolem, ktory pragnie w swiecie sie rozmyc przez modernistyczne wizje. Nie jest tez jezozwierzem, ktory swiatu jedynie co ma do pokazania to kolce. Kosciol nie potrzebuje prosic o zadne uznanie. Ten kto go uznaje jest w nim, ten kto go nie uznaje sam sie wyklucza. Lefebrysci jedyne co moga uczynic to wyjasnic swoja pozycje i oczywiscie nikt ich nie musi wykluczyc aby zostali wykluczeni na mocy swoich pogladow i czynow.
Dla mnie w ramach ekumenizmu trzeba rozmawiac ze wszyskimi, nie mozna z dialogu ekumenicznego wykluczyc rowniez ich.Jednak dialog ekumeniczny zaklada poczucie wlasnej swiadomosci i odrebnosci. Nieutozsamianie SIE Z lefebrystami jest kwestia mojej godnosci i rzymsko- katolickiej tozsamosci.
Kryzys na Zachodzie jest pomimo Soboru. I u nas ciągle brakuje dobrej i pełniejszej realizacji postanowień Soboru. Ciągle mam wrażenie, że ludzie nie czytają tych dokumentów, a jeśli już, to tylko pobieżnie. A tymczasem czas ucieka. Jak tak dalej pójdzie, to nauczanie SWII będzie już nieaktualne - bo zbyt oddalone w czasie od współczesnych ludzi. I będziemy wtedy potrzebować nowego Soboru, który najpierw zrobi rachunek sumienia z niewypełnionych postanowień i deklaracji poprzedniego Soboru. A później będzie trzeba wziąć się mocno do pracy.
No, chyba, że zaczniemy czytać i stosować naucznie Vaticanum II. A więc katolicy: do lektury proszę!