Różaniec misyjny 2011

Niedziela, 23 października

Już od 2 tys. lat prawda Słowa Bożego i święta liturgia przeżywane we wspólnocie Kościoła wprowadzają nowe pokolenia ludzi w komunię z Bogiem. Z tego prawdziwego spotkania ze Zbawicielem rodzi się życiodajna ewangelizacja. W różańcowej modlitwie, razem z Maryją i Apostołami, prośmy o dar owocnego rozważania Bożej mądrości.

1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Pierwszym, który głosi orędzie Bożego miłosierdzia i pokoju, jest sam Chrystus. Po swoim zmartwychwstaniu, przychodząc do uczniów zgromadzonych w Wieczerniku, mówi: „Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam!” (J 20, 21). Sam posłany przez Ojca na świat, pragnie, aby Jego uczniowie przekazywali Ewangelię Życia każ-demu człowiekowi. Także od nas oczekuje zaangażowania w ewangelizację świata.

2. Wniebowstąpienie

Apostoł Narodów, św. Paweł, stwierdza: „Dzięki łasce jestem (…) sługą Chrystusa Jezusa wobec pogan sprawującym świętą czynność głoszenia Ewangelii Bożej po to, by poganie stali się ofiarą Bogu przyjemną, uświęconą Duchem Świętym” (Rz 15, 16). Dzięki ewangelizacji także w naszych czasach mają spełnić się słowa Psalmu 117: „Chwalcie Boga wszystkie narody, wysławiajcie Go wszystkie ludy, bo Jego łaskawość nad nami potężna, a wierność Pana trwa na wieki”.

3. Zesłanie Ducha Świętego

Dzięki mocy Ducha Świętego, św. Paweł chrystianizował Azję i Europę i mówił: „Poczytywałem sobie za punkt honoru głosić Ewangelię jedynie tam, gdzie imię Chrystusa było jeszcze nie znane, by nie budować na fundamencie położonym przez kogo innego, lecz zgodnie z tym, co napisane: Ci, którym o Nim nie mówiono, zobaczą Go, i ci, którzy o Nim nie słyszeli, poznają Go” (Rz 15, 20n). Niech dzięki naszemu zaangażowaniu apostolskiemu Dobra Nowina o Chrystusie dotrze do tych, którzy Go nie znają.

4. Wniebowzięcie Maryi

W swoim ziemskim życiu Matka Słowa Bożego nieustannie rozważała w sercu Bożą prawdę. Pełna wiary i miłości żarliwie wymadlała Apostołom jedność w dziele ewangelizacji oraz potrzebne dla ich misji dary Ducha Świętego. Tym bardziej czyni to teraz z perspektywy nieba, gdzie przebywa z duszą i ciałem włączona w chwałę Boga. Wspierajmy więc Maryję w Jej trosce o obfite owoce misji Kościoła, o zbawienie każdego człowieka.

5. Ukoronowanie Maryi na Królową nieba i ziemi

Po zwiastowaniu Maryja pospiesznie udała się do Elżbiety, by pośredniczyć w objawieniu Chrystusa. Wyśpiewała wówczas hymn uwielbienia Bożego miłosierdzia, które dotyka wszystkich przyjmujących Chrystusa. Pokorna Służebnica Pańska, włączona teraz w wieczne królowanie Boga, łączy swe pragnienia z pragnieniami swego Syna, aby Jego miłosierdzie poznały kolejne pokolenia ludzi na całym świecie.

O. Stanisław Przepierski OP, Warszawa