„Zło dobrem zwyciężaj”

Nie chwytały za broń i nie stawały w szeregi walczących. Ich wybór był inny. Latem 1943 roku na zło odpowiedziały wiarą i miłością. Gdy nad mieszkańcami Nowogródka zawisła groźba masowej egzekucji, wspólnota Sióstr Nazaretanek podjęła decyzję, która na zawsze zapisała się w historii Kościoła i świata. Zdecydowały się ofiarować własne życie, aby ocalić innych. 1 sierpnia zostały wyprowadzone na skraj lasu i rozstrzelane przez niemieckich okupantów. Ich śmierć stała się ocaleniem dla ponad stu uwięzionych mieszkańców miasta.

Wybrały drogę ofiary

Egzekucja 11 Sióstr była konsekwencją okupacyjnego terroru, ale także momentem, w którym ukazała się pełnia Ich wiary. Nie szukały dla siebie wyjątków, nie podejmowały ucieczki. Ich odwaga była świadectwem, że chrześcijaństwo nie kończy się na deklaracjach, lecz weryfikuje w chwili próby. Wybrały drogę całkowitego oddania bliźniemu, dlatego to One poniosły śmierć zamiast mieszkańców Nowogródka.

Ocalała, by pamięć nie zginęła

Z nowogródzkiej wspólnoty przeżyła tylko jedna Nazaretanka - s. Małgorzata Banaś. Jak gdyby Bóg pozostawił Ją przy życiu, by stała się głosem wspólnoty, która zginęła. Jej świadectwo przez kolejne dziesięciolecia nie pozwoliło, aby historia Nazaretanek z Nowogródka została zapomniana. Opowiadała o Ich męczeństwie, przechowując pamięć dla przyszłych pokoleń. Jej życie, wierne tej misji, było kontynuacją ofiary współsióstr i dowodem, że śmierć nie przerwała Ich posłannictwa.

„Świadkowie miłości silniejszej niż śmierć”

W 2000 roku św. Jan Paweł II ogłosił Męczennice z Nowogródka błogosławionymi. Podczas beatyfikacji Papież nazwał je właśnie „świadkami miłości silniejszej niż śmierć”. Te słowa streszczają sens Ich ofiary. Nazaretanki pokazały, że wiara i miłość nie są teorią lecz wyborem, który potwierdza się czynem. Ich świadectwo stało się proroczym znakiem, że Ewangelia jest zdolna przemieniać nawet najbardziej dramatyczne sytuacje.

Przesłanie na dziś

Historia Nazaretanek z Nowogródka brzmi wyjątkowo mocno także dziś, w świecie naznaczonym konfliktami i wojnami. Gdy niewinni giną pod bombami, a przemoc niszczy życie całych społeczności, Ich przykład stawia pytanie o naszą wierność Ewangelii. Czy jesteśmy gotowi, by nasza wiara nie była tylko deklaracją, ale rzeczywistym świadectwem?

Jak przypomina s. Wiesława Hyzińska, przełożona Prowincji Warszawskiej Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu: „Ich ofiara nie należy tylko do przeszłości. To zaproszenie, by w dzisiejszym świecie odpowiadać na przemoc wiarą, miłością i odwagą serca”. Dlatego dzisiaj, nazaretanki obecne są nie tylko w miejscach pokoju, ale są również tam, gdzie każdego dnia zagrożone jest życie. Tak jest choćby na Ukrainie, gdzie siostry posługują wśród rodzin ofiar wojny. Ich obecność jest dowodem, że dziedzictwo Męczennic z Nowogródka trwa nadal jako żywa odpowiedź na przemoc i nienawiść.

Dziedzictwo, które nie gaśnie

Świadectwo Nazaretanek pozostaje czytelnym znakiem zarówno dla Kościoła, jak i dla świata. Ich decyzja nie była gestem rozpaczy, lecz triumfem nad logiką nienawiści. Udowodniły, że nawet w świecie brutalnej przemocy istnieje droga prowadząca do prawdziwego zwycięstwa  - zwycięstwa miłości. Dlatego wspominając błogosławione Nazaretanki, wiemy, że zło nie ma ostatniego słowa, a śmierć nie kończy historii. Ich świadectwo pozostaje pytaniem skierowanym do każdego z nas: czy nasza wiara potrafi przemieniać świat? Odpowiedź, którą pozostawiły, jest prosta, a zarazem niezwykle wymagająca: „Miłość zwycięża śmierć.”