Św. Karol Lwanga – męczennik czystości

W miesiącu, w którym promuje się „dumę” LGBT, Kościół wspomina świętego, który wraz z towarzyszami oddał życie za swą wiarę i odmowę czynu homoseksualnego. Święty Karol Lwanga i męczennicy ugandyjscy są symbolem odwagi, czystości i niezłomnej wiary w obliczu tyranii.

Kim byli męczennicy ugandyjscy?

Afryka od wieków była ziemią świętych i męczenników – święty Augustyn, Atanazy, Cyryl, Cyprian, Perpetua i Felicyta to tylko niektórzy z nich. W XIX wieku do tego grona dołączyli męczennicy ugandyjscy z Karolem Lwangą na czele. Ewangelizowani przez misjonarzy ze zgromadzenia założonego przez św. Daniela Comboniego, ci młodzi ludzie – mający od 12 do 30 lat – pełnili służbę na dworze króla Mwangi II.

Ten afrykański władca, jawnie praktykujący sodomię i wielożeństwo, po odkryciu, że jego słudzy przyjęli wiarę katolicką i odrzucają niemoralne propozycje, wpadł w szał. Rozpoczął prześladowania chrześcijan, których nazywał „tymi, którzy się modlą”. Mwanga II domagał się, by jego słudzy wyrzekli się wiary i oddali się mu.

Męczeństwo w Namugongo

Karol Lwanga był pierwszym, który otwarcie sprzeciwił się królewskim żądaniom, a jego odwaga pociągnęła za sobą innych. W czasie uwięzienia Lwanga ochrzcił tych, którzy jeszcze nie przyjęli tego sakramentu. Wszyscy zostali spaleni żywcem na wzgórzu Namugongo. W sumie prześladowania, zakończone okrutną śmiercią przez spalenie, dekapitację, kastrację lub rozerwanie członków, dotknęły kilkudziesięciu chrześcijan, także anglikanów. Zamiast krzyków – z ust św. Karola Lwangi i towarzyszy płynęły modlitwy. Sam Karol zachęcał innych, by z odwagą znosili cierpienie i mówił, że tuż po śmierci spotkają się razem w raju.

Światło w ciemności

Karol Lwanga i jego towarzysze zostali beatyfikowani w 1920 roku, kanonizowani 44 lata później przez św. Pawła VI. Dziś Ich świadectwo staje się szczególnie wymowne w dobie „kolonizacji ideologicznej”, o której wielokrotnie mówił Papież Franciszek. W tym kontekście afrykańscy męczennicy pokazują, że miłość do Boga i wierność wierze są większe niż strach przed śmiercią. Choć Kościół na terenie dzisiejszej Ugandy rozwija się dopiero od XIX wieku, to katolicy w tym kraju stanowią ponad 40 procent mieszkańców. Podobny, nieco wyższy odsetek to protestanci, przede wszystkim anglikanie.