Sobotnie popołudnie w miasteczku X: festyn parafialny. Zorganizowany świetnie – cieszą się dzieci, zadowoleni rodzice, konkursy, zabawy, loterie. A na scenie głównej – gwiazdy wieczoru: zespół młodych kleryków z miejscowości Y. Naprawdę dobrze grają – gitary, klawisze, jakaś perkusja. Żeby posłuchać ciekawych, nowoczesnych aranżacji i zupełnie nieznanych (religijnych) piosenek, przed sceną przystają nawet zupełnie przypadkowi przechodnie. Powiewają w rytm muzyki czarne sutanny, przytupują do taktu i wykonawcy, i słuchacze. Koniec ostatniej piosenki, zasłużone brawa! Wszyscy, zdecydowanie, „trzy razy na tak”.