Sposób na teściową

Jak zmienić miasto

Drugi dzień rekolekcji był dniem modlitwy o uzdrowienie wewnętrzne. Na ewangelicznym przykładzie uzdrowienia w szabat kobiety zniewolonej przez ducha niemocy – pochylonej od 18 lat, o. Antonello mówił o ranach, które każdy nosi w sobie od dzieciństwa i które coraz bardziej przygniatają do ziemi. Tylko Jezus ma moc podniesienia nas z tej niemocy.

Dzień otwarty rekolekcji – wigilia uroczystości Zesłania Ducha Świętego – zaczął się od pierwszej ważnej decyzji uczestników. – Miasto Bielsko-Biała zmieni się, jeśli zdecydujecie się adorować Najświętszy Sakrament przez 24 cztery godziny na dobę. Jesteście na to gotowi? –po tym pytaniu ojca Antonello po pisemne deklaracje decyzji ustawiła się długa kolejka. Wieczysta adoracja zmienia slumsy Sao Paolo. – Jezus jest żywy, Zmartwychwstały – kiedy my jesteśmy z nim stale, on doświadcza nas swoją mocą – mówili misjonarze.

Wieczór wypełniła modlitwa o wylanie darów Ducha Świętego Zachęcani przez misjonarzy do osobistego zawierzenia Jezusowi, wzajemnej modlitwy za siebie, za tych, którzy są daleko, śpiewali w językach, doświadczali uzdrowień, uwolnień, spoczynku w Duchu Świętym. Taniec i ogromna radość na zakończenie modlitwy prawie 2 tys. osób też nie przeczyły Słowu Bożemu, a wręcz je potwierdzały!

Jak podtrzymać ten stan radości? – Zawsze się módlcie. Zawsze – podkreślał o. Antonello. Idziesz do pracy, myjesz garnki, czekasz na autobus – nie denerwuj się, powtarzaj: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną”, albo „Miej miłosierdzie dla nas i całego świata”. Wtedy nie masz czasu na myślenie o głupotach. Bądź wytrwały i czujny. Duch Święty przychodzi nagle i z mocą. Objawia się we wszystkich miejscach. I dlatego zawsze należy używać charyzmatów – stoisz w korku, masz ochotę zwyzywać teściową – módl się, śpiewaj w językach. Jeśli chcesz naprawdę doświadczać Ducha Świętego – służ Kościołowi i ewangelizuj. Duch Święty jest zawsze radością i zawsze się pokazuje. Kiedy wspólnota doświadcza uzdrowień, nawróceń, kiedy przemieniają się serca osób, które były daleko od wspólnoty Kościoła – to dowód na Jego obecność. To jest klucz i wskazówka dla kapłanów – jeśli brakuje Ducha, parafia kostnieje.