Święto Chrztu Pańskiego

Święto Chrztu Pańskiego wprowadził papież Piusa XII dekretem Świętej Kongregacji Obrzędów z 23 marca 1955 r. pod nazwą "wspomnienie Chrztu Pana Jezusa". Początkowo obchodzone było 13 stycznia - w miejsce dawnej oktawy Epifanii. Posoborowa reforma kalendarza liturgicznego w 1969 r. przeniosła je na niedzielę po uroczystości Objawienia Pańskiego i zmieniła nazwę na święto Chrztu Pańskiego.

Kościół katolicki wspomina tego dnia wydarzenie, kiedy Chrystus jako dorosły mężczyzna (30 lat według zwyczaju żydowskiego)przyszedł nad brzeg Jordanu, aby przyjąć z rąk Jana Chrzciciela chrzest. Opis chrztu Jezusa jest u trzech Ewangelistów. Najszczegółowiej ujął je św. Mateusz. Czytamy u niego, że "gdy Jezus został ochrzczony otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: +Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie+".

"W tym wydarzeniu sam Bóg objawia się niejako w swej tajemnicy trynitarnej: Ojciec - początek i źródło życia i świętości; Syn, który przyszedł na świat, aby uwolnić go od grzechu i śmierci; Duch Święty, który swoją mocą podtrzymuje dzieło odkupienia" - powiedział papież Jan Paweł II 10 stycznia 1999 r. w czasie audiencji na placu Świętego Piotra.

Chrzest w Kościele jest jednym z siedmiu sakramentów, które Chrystus zostawił w celu przymnożenia łask wierzącym w Niego. Poprzez ten sakrament człowiek staje się synem Bożym i włączany jest do wspólnoty Kościoła.

"Od tego momentu celem jego egzystencji jest osiągnięcie w sposób wolny i świadomy tego, co od początku otrzymał w darze. (...) Chrześcijanin, zrodzony w chrzcie do nowego życia, rozpoczyna swoją drogę dojrzewania w wierze, dzięki której będzie świadomie wzywał Boga jako +Abbę - Ojca+, zwracał się do Niego z wdzięcznością i żył radością, że jest Jego synem" - wyjaśnił papież Benedykt XVI 10 stycznia 2010 r.

Zwrócił uwagę, że chrzest jest także podstawą tworzenia wspólnoty. "W innych widzimy braci i siostry dzięki pokornej, lecz głębokiej świadomości, że jesteśmy dziećmi jednego Ojca Niebieskiego" - powiedział papież Benedykt XVI.

Obrzęd chrztu w Kościele katolickim polega na zanurzeniu kandydata w wodzie lub polaniu nią jego głowy z równoczesnym wezwaniem Trójcy Świętej, czyli znaczy Ojca, Syna i Ducha Świętego.

Zgodnie z nauką Kościoła katolickiego ten sakrament odpuszcza grzech pierworodny i wszystkie grzechy osobiste, "rodząc człowieka do nowego życia, przez które staje się przybranym synem Ojca, członkiem Chrystusa, świątynią Ducha Świętego". "Przez fakt przyjęcia tego sakramentu ochrzczony jest włączony w Kościół - Ciało Chrystusa, i staje się uczestnikiem kapłaństwa Chrystusa" - wskazuje Katechizm Kościoła Katolickiego (KKK).

"Chrzest wyciska w duszy niezatarte duchowe znamię, +charakter+, który konsekruje ochrzczonego do uczestniczenia w chrześcijańskim kulcie religijnym" - czytamy w Katechizmie. W związku z tym, nie może być on powtórzony.

W Kościele katolickim chrzest przeważnie udzielany jest dzieciom, ponieważ "jest łaską i darem Bożym, które nie zakładają ludzkich zasług".

W razie konieczności każda osoba ochrzczona może udzielić chrztu świętego "z wody", pod warunkiem że ma intencję uczynienia tego, co czyni Kościół. W tym celu należy polać wodą głowę kandydata, mówiąc: "Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego".

Święto Chrztu Pańskiego zamyka w Kościele katolickim liturgiczny okres Bożego Narodzenia.

W Polsce jednak, zgodnie z dawnym zwyczajem, zachowuje się szopki w świątyniach i śpiewa kolędy do obchodzonego 2 lutego święta Ofiarowania Pańskiego.