Polska lekarka z Indii prosi o pomoc: dziewczynki z rodzin trędowatych podwójnie dyskryminowane

„Jeevodaya jest wspaniałym dziełem moich Rodaków i właśnie na to liczę, że dopóki problem trądu nie zniknie z powierzchni ziemi indyjskiej właśnie kolejne pokolenie Ofiarodawców pozwoli utrzymać Ośrodek i jego mieszkańców. Dopóki starczy mi sił ja też będę się starała w tym pomóc – mówi papieskiej rozgłośni doktor Pyz. – Edukacja dziewcząt w Indiach wciąż pozostaje wyzwaniem. Nie wszyscy, a nawet zaryzykuję twierdzenie, że niewielu rodziców jest zainteresowanych kształceniem dziewcząt/córek. Chłopcy/synowie stanowią wartość dla rodziców, bo to z synami pozostają rodzice, a dziewczęta/córki idą do domu męża/teściów, a więc «inwestowanie» w wykształcenie jest jakby dla innych. Oczywiście wykształcenie podstawowe jest obowiązkowe dla wszystkich, tyle, że słabo egzekwowane przez urzędy edukacyjne. Niemniej dobrze jest, gdy dziewczyna umie czytać i liczyć, bo można dla niej szukać lepszej partii do zamążpójścia. Natomiast wyższa edukacja czyni ją już mniej «pokorną» czy «poddaną», a więc istnieje niebezpieczeństwo, że będzie starała się utrzymać jakąś pozycję społeczną, a to prawie niewybaczalne w Indiach – mogłaby zechcieć być samodzielna i samowystarczalna. Kształcenie dziewcząt to budowanie ich lepszej przyszłości i dawanie narzędzi do godnego życia.“