Od prawie siedmiu wieków w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, potocznie nazywaną uroczystością Bożego Ciała, ulicami miast i wsi przechodzą procesje z Najświętszym Sakramentem. Są one okazją do publicznego wyrażenia naszej wiary w prawdziwą obecność Jezusa Chrystusa w Eucharystii.
Ustanowienie uroczystości Bożego Ciała związane jest z objawieniami św. Julianny – augustianki z klasztoru Mount-Cornillon. Na początku XIII w. młodziutkiej zakonnicy Jezus wyznał, że pragnie wprowadzenia w Kościele święta ku czci „Najwyższego i Najświętszego Sakramentu Ołtarza”. Mniszka przez 22 lata trzymała w tajemnicy to objawienie, aż wreszcie opowiedziała o nim biskupowi Liège, który ustanowił uroczystość Bożego Ciała w swojej diecezji, i Jakubowi Pantaleonowi, późniejszemu papieżowi Urbanowi IV, który wprowadził ją w całym Kościele. Towarzyszące obchodom uroczystości Bożego Ciała procesje pojawiły się jednak dopiero w pierwszej połowie XIV wieku, a znaczenia nabrały w okresie reformacji. Protestanci zakwestionowali wówczas prawdę wiary mówiącą o tym, że po konsekracji chleb i wino na zawsze, nie tylko w czasie Mszy św., stają się prawdziwym ciałem i prawdziwą krwią Chrystusa. Aby potwierdzić wiarę w prawdziwą obecność Chrystusa pod postaciami chleba i wina oraz wyrazić szacunek dla eucharystycznych postaci, katolicy zaczęli organizować uroczyste procesje z Najświętszym Sakramentem ulicami miast. Przy czterech ołtarzach ustawionych na trasie odczytywali fragmenty Ewangelii opisujące ustanowienie sakramentu Eucharystii.
W tym roku, z powodu epidemii koronawirusa, obchody uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa będą skromniejsze. Raczej nie wyjdziemy z Najświętszym Sakramentem na ulice naszych miast i wsi, nie zatrzymamy się przy czterech ołtarzach. Aby w tych trudnych warunkach głębiej przeżyć święto Bożego Ciała, proponujemy duchową procesję do czterech ołtarzy – z odczytaniem w rodzinnym gronie fragmentów Ewangelii oraz przygotowanego przez autorów „Gościa Niedzielnego” komentarza. W ten sposób w naszych rodzinach uczcijmy Pana Jezusa, który pozostał w nami na zawsze w Najświętszym Sakramencie.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).
Pobożność ludowa to główna siła napędowa korsykańskiego katolicyzmu.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).
To nie wojna. T korzystanie z praw zagwarantowanych w konstytucji.