Rozważania na nabożeństwa pokutne za wykorzystywanie seksualne małoletnich przez duchownych

W rozważaniach do Stacji III, „Pierwszy upadek pod krzyżem”, jezuita zauważa: „Ilu ludzi w Kościele, tych na stanowiskach i tych zwyczajnych, upada z powodu patrzenia na drugich z góry i traktowania ich jak sługi! Ilu duchownych zarażonych klerykalizmem wciąż nie potrafi prawdziwie służyć! Ilu schodzi na manowce, bo zapatrzeni są tylko w swoją siłę, nawet jeśli tylko pozorną! Ilu zatraca się i krzywdzi innych, bo ponosi ich buta, arogancja, przekonanie o własnej nieomylności, płynącej rzekomo z prestiżu sprawowanej funkcji! Ilu duchownych i świeckich gorszy braci i siostry, ponieważ nie akceptują swojej słabości i uważają się za bogów! Panie Jezu, przebacz nam wszystkie nadużycia władzy w Kościele i patrzenie na innych z poczuciem wyższości”.

Odwołując się do obnażenia Jezusa z szat podczas drogi na Golgotę, o. Piórkowski wskazuje: Jezus wszedł w doświadczenie tysięcy dzieci, które dorośli skłaniają podstępem do odsłonięcia ich fizycznej nagości, aby ich uprzedmiotowić i zadać cios w najczulszy punkt człowieczeństwa. Panie Jezu, ulecz rany tych braci i sióstr, których intymność ciała została naruszona gwałtem i wyuzdaniem. Niech poczują siłę Twej bliskości i skutki wewnętrznego uzdrowienia”.

Centrum Ochrony dziecka publikuje także teksty rozważań innego jezuity, o. Jacka Poznańskiego. „Panie, przynosimy Ci zło spowodowane przez tych, którzy zdradzają swoje powołanie, swoją przysięgę, swoją misję, swoją konsekrację dla Boga i Jego ludu. Prosimy o dar nawrócenia dla sprawców, którzy często tak są uwikłani w zło, że do końca nie potrafią stanąć w prawdzie, nie mają poczucia winy, podczas gdy ofiary czują się tak winne i skrępowane” – brzmi modlitwa przy rozpamiętywaniu drugiego upadku Jezusa pod krzyżem.

O. Poznański zachęca także: „Prośmy miłosiernego Boga, abyśmy potrafili jako Kościół przekształcić popełnione błędy w szanse wykorzenienia plagi wykorzystywania seksualnego nie tylko z ciała Kościoła, ale także z całego społeczeństwa. Winniśmy nieść nadzieję tym wykorzystywanym, za którymi nikt się nie wstawia, a społeczeństwo nie chce się o tym dowiadywać”.