O bł. Bernardo Hoyosie

Nowy błogosławiony urodził się 299 lat temu (1711-1735) i zmarł mając zaledwie 24 lata. Posługę kapłańską pełnił tylko kilka miesięcy. Jego kult rozprzestrzenił się w Hiszpanii, mimo kasaty zakonu jezuitów w 1773 r. – podkreślił prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Abp Angelo Amato zapytany przez Radio Watykańskie o aktualność przesłania nowego błogosławionego odpowiedział, że jest ono świadectwem obecności świętych kapłanów w Kościele.

„Właśnie w Roku Kapłańskim nowy błogosławiony kieruje do wszystkich księży świata słowo zachęty do życia w radości głosiciela Ewangelii, idąc za przykładem świętych: Ignacego Loyoli, proboszcza z Ars, Jana Bosko, Damiana de Veustera, bohatera trędowatych na Molokai, Ojca Pio z Pietrelciny – powiedział watykański purpurat.

– Po drugie błogosławiony, jako zakonnik, zachęca swoich współbraci, a zarazem wszystkie osoby konsekrowane na świecie, do życia cnotliwego, którego warunkiem jest łaska pochodząca z sakramentów pojednania i Eucharystii. Zaradzenie ludzkiej biedzie i życie w łasce jest możliwe tylko wtedy, gdy wyraźnie przylgnie się do Serca Jezusowego i doświadczy Jego miłosiernego przebaczenia. Bez łaski, która wypływa z Najświętszego Serca Jezusa, nie sposób żyć w świętości” – mówił kard. Amato.

Bernard Franciszek de Hoyos był apostołem kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa. Urodził się 21 sierpnia 1711 r. w Torrelobatón, małej miejscowości w pobliżu Valladolid. W 1726 r., za zgodą rodziny, został przyjęty do nowicjatu jezuitów w Villagarcía de Campos. Później studiował filozofię w Kolegium śś. Piotra i Pawła w Medina del Campo.

Mając 20 lat, rozpoczął studia teologiczne w Kolegium św. Ambrożego w Valladolid. Tutaj, 3 maja 1733 r., odczuł natchnienie do szerzenia kultu Serca Jezusowego w swoim kraju. Złożył też przyrzeczenie przed Najświętszym Sakramentem, że uczyni wszystko dla krzewienia tego nabożeństwa. Stał się odtąd żarliwym apostołem publicznego kultu Serca Jezusowego w Hiszpanii.

W jednej z licznych wizji i ekstaz, jakie miewał błogosławiony, Chrystus ukazywał mu swe Serce. Bernard miał usłyszeć też słowa Zbawiciela: Zapanuję w Hiszpanii i będę w niej doznawał więcej czci, niż gdzie indziej. W Valladolid z czasem powstało narodowe sanktuarium Serca Pana Jezusa, zwane też świątynią Wielkiej Obietnicy.